Page 8 - historia_rollyego_2

Tego wieczoru, prawie tydzień od ucieczki, sie-

działem pod drzewem, chroniąc się przed ostrym
chłodem.

– Au, au, auuu! – wył wiatr, a ja odpowiadałem,

żeby go odstraszyć. Księżyc wyglądał jak blado-

szara piłka, która po prostu siedzi na niebie, jakby
czekała, aż ktoś zacznie ją odbijać. Rzucał on słabe

światło, dzięki któremu widziałem coś w ciemności.

Po całym dniu wędrowania znalazłem się w dziw-

nym, nowym miejscu. Skrawek suchej trawy, kilka
zardzewiałych starych huśtawek, barierki dookoła...

to musi być park, pomyślałem. Mimo że znajdowa-

łem się na obcym terenie, było już zdecydowanie

za późno, by iść dalej, musiałem więc zostać tutaj
na noc i się wyspać. Gdy położyłem się pod ław-

ką, moje uszy zadrżały, bo w krzakach i drzewach

zaczęły szeleścić nieznane istoty. Jeszcze nigdy nie

czułem się taki samotny.

9