Page 7 - demo ksiazki

– Litwin rachował, który widział, jak leźli. Widać było, że są, bo to z samego
smrodu można było wymiarkować, a kołka wolał nikt nie odtykać.
– Dziwy też to, dziwy! – zawołał jeden ze szlachty.
– Napatrzyłem ja się wielkich dziwów niemało, gdyż – nie można rzec: na-
ród to jest dobry, ale wszystko u nich osobliwe. Kudłaci są i ledwie który kniaź
włosy trefi ; pieczoną rzepą żyją, nad wszelkie jadło ją przekładając, bo mó-
17
wią, że męstwo od niej rośnie. W numach swych razem z dobytkiem i wężami
żyją; w piciu i jedle nie znają pomiarkowania. Za nic zamężne niewiasty mają,
ale panny bardzo szanują i moc wielką im przyznają: że byle dziewka natarła
człeku suszonym jaferem żywot , to kolki od tego przechodzą.
18
19
– Nie żal i kolek dostać, jeśli niewiasty cudne! – zawołał kum Eyertreter.
– O to zapytajcie Zbyszka – odrzekł Maćko z Bogdańca.
Zbyszko zaś roześmiał się, aż ława pod nim poczęła drgać.
– Bywają cudne! – rzekł – alboż Ryngałła nie była cudna?
20
– Coże to za Ryngałła? pochutnica jakowaś czy co? Żywo!
21
– Jakże to? Nie słyszeliście o Ryngalle? – pytał Maćko.
– Nie słyszeliśmy ni słowa.
– To przecie siostra księcia Witoldowa, a żona Henryka, księcia mazowiec kiego.
– Nie powiadajcie! Jakiego księcia Henryka? Było jedno książę mazowiec-
kie tego imienia elektem płockim, ale zmarło.
– Ten ci sam był. Miały mu przyjść z Rzymu dyspensy; ale śmierć dała mu pierwej
dyspensę , gdyż widocznie niezbyt postępkiem swoim Boga ucieszył. Byłem wte-
22
dy posłany z pismem od Jaśka z Oleśnicy do księcia Witolda, kiedy od króla przy-
jechał do Ryterswerder książę Henryk, elekt płocki. Już się była Witoldowi wojna
wtedy uprzykrzyła, dlatego właśnie, że Wilna nie mógł dobyć, a królowi naszemu
uprzykrzyli się rodzeni bracia i ich rozpusta. Widząc tedy król większą u Witolda niż
u swych rodzonych obrotność i większy rozum, posłał do mego biskupa z namową,
by Krzyżaków porzucił i do posłuszeństwa się nakłonił, za co mu rządy Litwy mia-
ły być oddane. A Witold, chciwy zawsze odmiany, mile poselstwa wysłuchał. Były

trefić – pierw.: formować włosy w charakterystyczne loki, fryzować
17
jafer – gwar.: owoc, borówka czarna
18
żywot – w XIV w.: część tułowia, brzuch
19
Ryngałła – właśc. Ryngałła Anna; córka współrządcy Litwy, księcia trockiego Kiejstu-
20
ta i kapłanki Biruty
pochutnica – kobieta rozwiązła, nierządnica
21
dyspensa – zniesienie obowiązku przestrzegania obowiązującego prawa kościelnego
22
przez najwyższych dostojników Kościoła
10