Page 6 - demo ksiazki
P. 6

mawiali:  Gardzicie śmiercią, prawią, ale Saracenów  wspomagacie, przez co
                                                    9
                 ”
          potępieni będziecie!”. A w nas zawziętość jeszcze rosła, gdyż nieprawda jest!
          Oboje królestwo Litwę ochrzcili i każden tam Chrystusa Pana wyznawa, cho-
          ciaż nie każden umie. Wiadomo też, że i nasz Pan Miłościwy, gdy diabła w ka-
          tedrze w Płocku na ziem zrzucono, kazał mu ogarek postawić – i dopiero księ-
          ża musieli mu gadać, że tego się czynić nie godzi. A cóż pospolity człowiek!
          Niejeden też sobie mówi:  Kazał się kniaź  ochrzcić, tom się ochrzcił, kazał
                                            10
                               ”
          Chrystu czołem bić, to biję, ale po co mam starym pogańskim diabłom okru-
          szyny twaroga żałować albo im pieczonej rzepy nie rzucić, albo piany z piwa
          nie ulać. Nie uczynię tego, to mi konie padną albo krowy sparszeją, albo mleko
          od nich krwią zajdzie – albo w żniwach będzie przeszkoda”. I wielu też tak czy-
          ni, przez co się w podejrzenie podają. Ale oni to robią z niewiadomości i z bo-
          jaźni diabłów. Było onym diabłom drzewiej  dobrze. Mieli swoje gaje, wielkie
                                            11
          numy  i konie dojazdy i dziesięcinę  brali. A ninie gaje wycięte, jeść nie ma
              12
                                       13
          co – dzwony po miastach biją, więc się to paskudztwo w najgęstsze bory poza-
          szywało i tam z tęskności wyje. Pójdzie Litwin do lasu, to go w chojniakach
                                                                       14
          jeden i drugi za kożuch pociągnie – i mówi:  Daj!”. Niektórzy też dają, ale są
                                              ”
          i śmiałe chłopy, co nie chcą nic dać albo ich jeszcze łapią. Nasypał jeden pra-
          żonego grochu do wołowej mechery , to mu trzynastu diabłów zaraz wlazło.
                                       15
          A on zatknął ich jarzębowym kołkiem i księżom franciszkanom na przedaż do
          Wilna przyniósł, którzy dali mu z chęcią dwadzieścia skojców , aby nieprzy-
                                                            16
          jaciół imienia Chrystusowego zgładzić. Sam tę mecherę widziałem, od której
          sprośny smród z daleka w nozdrzach człowiekowi wiercił – bo tak to one be-
          zecne duchy strach swój przed święconą wodą okazywały…
            – A kto rachował, że ich było trzynastu? – spytał roztropnie kupiec Gamroth.




           Saraceni – koczownicze plemiona arabskie; w okresie średniowiecza nazywano tak zwo-
            9
           lenników islamu walczących z krzyżowcami
            kniaź – władca, książę
          10
            drzewiej – niegdyś, przestarz.: ongiś
          11
            numa – chata zbudowana z okrągłego drewna, zwykle nieociosanego, charakterystycz-
          12
           na dla terenów Litwy
            dziecięcina – podatek stanowiący dziesiątą cząstkę wpływów i przeznaczony na rzecz
          13
           Kościoła
            chojniak – młody las iglasty, w którym rosną głównie sosny
          14
            mechera – dawniej: pęcherz
          15
            skojec – średniowieczna moneta o wartości 1/24 grzywny (skojec = 2 grosze = 30 fe-
          16
           ningów)
                                        9
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11