Page 13 - demo ksiazki

– Chciałby, ale nie wie, czy będzie mógł; dlatego kolebę srebrną przez księ-
ży i bojarzynów naprzód w darze królowej przysłał. Przy której kolebce i my-
37
śmy z bratańcem przyjechali, strzegąc jej w drodze.
– To kolebka tu jest? Chciałabym obaczyć. Cała srebrna?
– Cała srebrna, ale jej tu nie ma. Powieźli ją do Krakowa,
– A cóż wy w Tyńcu robicie?
– My tu nawrócili do klasztornego prokuratora, naszego krewnego, by pod opie-
kę zacnych zakonników oddać, co nam wojna przysporzyła i co książę podarował.
– To Bóg poszczęścił. Godneż łupy? Ale powiadajcie, czemu to brat niepe-
wien, czy przyjedzie?
– Bo wyprawę na Tatarów gotuje .
38
– Wiem ci ja to: jeno mnie trapi, że królowa nie prorokowała szczęśliwego
końca tej wyprawie, a co ona prorokuje, to się zawsze ziści.
Maćko uśmiechnął się.
– Ej, świątobliwa nasza pani, nijak przeczyć, ale z księciem Witoldem siła na-
szego rycerstwa pójdzie, chłopów dobrych, przeciw którym nikomu niesporo.
– A wy to nie pójdziecie?
– Bom z kolebką przy innych wysłań i przez pięć roków nie zdejmowałem
z siebie blach – odrzekł Maćko, pokazując na bruzdy powyciskane na łosio-
wym kubraku od pancerza – ale niech jeno wypocznę – pójdę – a choćbym
sam nie szedł, to tego oto bratanka, Zbyszka, panu Spytkowi z Melsztyna od-
39
dam, pod którego wodzą wszyscy nasi rycerze pójdą.
Księżna Danuta spojrzała na dorodną postać Zbyszka, lecz dalszą rozmowę
przerwało przybycie zakonnika z klasztoru, który powitawszy księżnę, począł
jej pokornie wymawiać, że nie przysłała gońca z oznajmieniem o swoim przy-
byciu i że nie zatrzymała się w klasztorze, ale w zwyczajnej gospodzie, niegod-
nej jej majestatu. Nie brak przecie w klasztorze domów i gmachów, w których
nawet pospolity człowiek znajdzie gościnę, a cóż dopiero majestat, zwłaszcza
zaś małżonki księcia, od którego przodków i pokrewnych tylu dobrodziejstw
opactwo doświadczyło.

bojarzyn – dawniej: zarządca ziemski na terenach Rusi, szlachcic
37
...wyprawę na Tatarów gotuje... – tu w znaczeniu: przysposabia do jednej z większych
38
bitew okresu średniowiecza zapoczątkowanej w 1397 r. zwycięstwami wielkiego księcia
Witolda Kiejstutowicza, zakończonej bitwą nad brzegami Worskli (1399 r.)
Spytek z Melsztyna – właśc.: Spytko II z Melsztyna herbu Leliwa (1364–1399); bliski
39
współpracownik króla, zwolennik zawarcia przymierza polsko-litewskiego, uczestnik
krwawej bitwy pod Worsklą, w której zakończył swój żywot
16