Page 9 - demo ksiazki

– Dobrze. Będzie jak zechcesz, pani. Po zdjęciu z panicza
złego czaru, przyprowadzę go przed twe oblicze.

Zaraz potem ścięła panience dwa warkocze i nauczyła ją,

jak ma się czesać, by nikt nie zauważył ich braku. Jeszcze

tego samego dnia zaczęła prząść nić ze złocistych włosów

młodej księżniczki. Przędła dniem i nocą, aż uprzędła nić,
a następnie z nici tych utkała złocistą tkaninę. A była ona

niezwykła jak jedwab gładka i świetlista niczym słoneczne

promienie.
Gdy tkanina była gotowa, pasterka wyruszyła na poszu-

kiwanie czarnoksiężnika oraz zamienionego w białego wil-

ka ukochanego. Wędrowała wiele dni i nocy, aż dotarła do

miejsca, w którym spotkała białego wilka. Usiadła pod zna-

jomą skałą i poczekała do wieczora.
A gdy zaszło słońce, jej ukochany wyszedł z lasu.

– Jesteś, najmilsza! – przywitał ją radośnie. – Jesteś – mó-

wił, tuląc ją w ramionach.

Dziewczyna odsunęła się.
– Biały wilku – rzekła – z miłości do ciebie utkałam złoci-

stą tkaninę dla czarnoksiężnika. Oddaj mu ją i niech zły czar

spadnie z ciebie. Jednak – mówiła dalej, ocierając łzy – nie

mogę być twą ukochaną, bo serce twe obiecałam pani, któ-
ra, by cię odczarować, oddała mi swoje warkocze!

Młodzieniec posmutniał. Popatrzył na swą gęsiarkę... Po

chwili westchnął ciężko, a potem odebrał z jej rąk złocistą tkani-

~~ 12 ~~