Page 8 - Opowiesci_z_Orzechowej_Polany

Od tego czasu w przedszkolu nikt nikogo nie zaczepiał.

***
A szkoła – coś zupełnie innego. Nie ma już mamy-wychowawczyni,
tylko inna, nieznana pani nauczycielka, a dzieci w klasie też nowe.
Kto wie, jak potraktują małego jednorożca?

***
Tarasik stał na zalanym słońcem szkolnym dziedzińcu i przeżuwał coś

bardzo smacznego. Coś soczystego i świeżego…
– Hej, mały, a czemu zjadłeś bukiet dla swojej pierwszej wychowaw-
czyni? Przecież ci mówiłam! – zawołała mama. – Na chwilę spuścić z oka,

a tu coś takiego! Skąd ja teraz wezmę takie piękne rumianki? No, skąd?
– Aaaa – Tarasik ocknął się z zadumy. – Przecież nauczyciele też ja-

dają bukiety…
– Jak chcą, to zjadają, a jak nie chcą, to stawiają w wazonie i podziwia-
ją. I co my teraz z tym zrobimy? – zmartwiła się mama i zaczęła szukać

czegoś w swojej przepastnej torbie.

8