Page 10 - Demo_ksiazki

Rozdział trzeci

Kajtka obudziło lizanie językiem po twarzy i radosne skomlenie. No tak,

maleńki Cinek łaził po jego śpiworze i ani myślał zejść! Chyba Adaś go tu

przysłał, a piesek budził go tak, jak potrafił, pociesznie merdając ogonkiem.

– Zaraz wstaję! – zerwał się z materaca i wyjrzał z namiotu. Ale na dróż-

ce prowadzącej w stronę plaży Adasia nie było, stała tam natomiast ta sama

dziewczynka, która wczoraj doprowadziła chłopców do zatoki. Na widok

Kajtka zaczęła machać rękami, przywołując go do siebie.

Chłopiec ubrał się, wziął kiść bananów i podszedł do niej.

– Aloha! – na wyspie tak witali się turyści.

Zachichotała: – Aloha! zaśpiewała i zakręciła się wkoło, powiewając ko-

lorową spódniczką. Pehea ‘oe? – widząc, że nie rozumie, zapytała po angiel-

sku – How do you do?

– Yes, okay – odparł

– O ko‘u inoa Lana – pokazała na siebie, więc swoje imię powiedział też

Kajtek, a wtedy ona wskazała ręką na zatoczkę.

Ojej! Czyżby jakiemuś zwierzątku znowu przytrafiło się coś złego? Skoro

Lana tak wyraźnie dawała mu to do zrozumienia... Zatroskany, żwawo ruszył

przed siebie, a towarzysząca mu Lana w trakcie drogi nuciła jakąś melodyj-

ną, miłą piosenkę. Tak sobie nucąc i podskakując, doszli do miejsca, w któ-

rym poprzedniego dnia Kajtek pożegnał się z ocalonym delfinkiem. Chło-

piec, pełen obawy, zerknął na ocean i z radosnym zdumieniem dostrzegł, że

niedaleko od brzegu, w błękitnej, przezroczystej wodzie pływa... jego mały

30