Page 12 - demo ksiazki

Na Samym Krańcu Świata

w końcu udało jej się wytknąć nos na przenikli-

we zimno. Śnieg wirował i Kaja nie widziała ani

księżyca, ani gwiazd.

Kiedy wygramoliła się na zewnątrz, wiatr za-

czął smagać jej grube futro, a ostre jak kamienie

płatki śniegu kłuły ją w pyszczek.

– Roztłukę lód na rzece – rzekła i postanowiła,

że nie wraca. – I złapię rybę dla Tuaqa.

Zastanawiała się, dlaczego mama o tym nie

pomyślała. Rzeka znajdowała się blisko ich

nory. Jeśli będzie biegła tam i z powrotem, to

15