Page 5 - demo ksiazki
P. 5

Z tego powodu przypuszcza się, iż umierają-  Chrobrym pozostały jednak Słowacja i Morawy).
              cy książę chciał wydziedziczyć pierworodne-  Rozpoczęły się trwające 14 lat wojny polsko-nie-
              go syna, a państwo podzielić między dzieci   mieckie. Działania te przebiegały z różnym skut-
              z drugiego małżeństwa. Gdyby to była praw-  kiem. Cesarz dotarł aż pod Poznań, z kolei w od-
              da, Bolesław prawdopodobnie napotkałby sil-  wecie  Chrobry  spustoszył  ziemie  arcybiskup-
              ny opór możnych podczas przejmowania wła-  stwa magdeburskiego i zajął miasto Budziszyn,
              dzy po śmierci Mieszka I. Tak się jednak nie   w którym w 1018 roku zawarto ostateczny po-
              stało. Macochę i przyrodnich braci Bolesław   kój między Bolesławem a Henrykiem II. Polska
              wygnał z kraju, dwóch przywódców opozycji   wyszła z walk zwycięsko, zachowując większość
              kazał oślepić i objął samodzielne rządy.   zdobyczy na terenach położonych za Odrą. Ce-
                Pierwsze  lata  panowania  nie  zapowiadały   sarz ponadto zobowiązał się wspomóc Chrobre-
              wielkich  sukcesów  młodego  władcy.  Wszystko   go w wyprawie na Kijów.
              zmieniło się, gdy w 997 roku przybył do Gniezna   Natychmiast po zawarciu pokoju Bolesław
              biskup Pragi, Wojciech, by udać się z misją apo-  wyprawił się na Ruś Kijowską, by tam przywró-
              stolską do kraju Prusów (obecnie Warmia i Ma-  cić na tron swojego zięcia. Starcie zakończyło
              zury).  Bolesław  udzielił  mu  wszelkiej  pomocy,   się pełnym sukcesem polskiego władcy, który
              oczekując zysków politycznych z wyprawy. Misja   pokonał wojska kijowskie i wkroczył do mia-
              biskupa Wojciecha zakończyła się klęską i śmier-  sta. Według legendy właśnie na bramie Kijowa
              cią misjonarza. Polski książę wykupił ciało mę-  wyszczerbił swój miecz (zwanym Szczerbcem),    Terytorium Polski za czasów Bolesława Chrobrego
              czennika za tyle kilogramów złota, ile ważył wie-  który później miał stać się mieczem koronacyj-
              lebny, pochował go z wielką czcią i rozpoczął sta-  nym polskich władców. Wracając z wojny, przy-  nik został oślepiony, gdy przebywał w gości-
              rania w sprawie kanonizacji, które w 999 roku   łączył do Polski Grody Czerwieńskie, utracone   nie u Bolesława. Polska była otoczona przez
              zakończyły się sukcesem. Wojciech ‒ pierwszy   w 981 roku przez Mieszka I.   wrogów,  pokonanych  i  czekających  jedynie
              polski święty, choć Czech ‒ do dziś pozostaje jed-  Jednak wojny lat 1002‒1018 przyniosły nie   na chwilę dogodną do odwetu. Nadeszła ona
              nym z patronów Polski. W średniowiecznej Euro-  tylko sukcesy. W 1007 roku, korzystając z pol-  w  latach  1031‒1037.  Kraj  najechany  przez
              pie posiadanie relikwii (przypisywano im szcze-  skiego zaangażowania w walki z Niemcami,   wszystkich sąsiadów, wyniszczany przez wal-
              gólne moce, np. ozdrowieńcze lub cudotwórcze)   od Chrobrego uniezależniło się Pomorze Za-  ki wśród synów Chrobrego i przez bunt podda-
              znacznie podnosiło prestiż państwa.   chodnie. Źródła czeskie podają, że w 1018   nych na dwa lata przestał istnieć. Między 1037
                Jednak Chrobry nie poprzestał na tych suk-  roku,  gdy  Polacy  walczyli  w  Kijowie,  książę   a 1039 rokiem trwało w państwie bezkrólewie
              cesach dyplomatycznych. Kiedy w 1000 roku do   czeski  odzyskał  Słowację.  Nastąpiło  również   (okres między śmiercią lub abdykacją danego
              grobu świętego Wojciecha przybył z pielgrzym-  zaognienie stosunków z sąsiadami. Trwał kon-  króla a wstąpieniem na tron jego następcy).
              ką cesarz Otto III, Bolesław uzyskał od niego za-  flikt z Czechami i Rosją. Zwycięski i triumfują-  Nie przewidział tych wszystkich klęsk Bo-
              pewnienie o uniezależnieniu Kościoła polskiego   cy Bolesław Chrobry w 1018 roku pozostawiał   lesław Chrobry, gdy na krótko przed śmiercią
              od niemieckiego, a co za tym idzie ‒ unieza-  za sobą upokorzonego w wojnie cesarza, po-  w 1025 roku koronował się na króla, korzysta-
              leżnienie Polski od Niemiec (zwolnienie z da-  konanego i zhańbionego księcia kijowskiego,   jąc z chwilowego zamieszania w cesarstwie.
              niny, którą zaczął opłacać Mieszko I). Najważ-  któremu zgwałcił i uprowadził siostrę, niechęt-  Niektórzy badacze traktują fakt ten jako od-
              niejszym skutkiem zjazdu była jednak zgoda ce-  nego Polakom i podejrzliwego księcia czeskie-  nowienie koronacji dokonanej 25 lat wcześniej
              sarza na koronację Bolesława. Polska stała się   go, który musiał pamiętać, że jego poprzed-  w Gnieźnie przez cesarza Ottona III.
              jednym z najbardziej liczących się państw konty-
              nentu. Niektórzy historycy idą jeszcze dalej w in-
              terpretacji zjazdu gnieźnieńskiego, twierdząc, że
              Otto III mianował Bolesława Chrobrego swym
              następcą na tronie cesarskim, a co najmniej na-
              miestnikiem w Europie Wschodniej.
                Jakiekolwiek plany powstały w trakcie po-
              ufnych  rozmów  prowadzonych  w  Gnieźnie,
              nie przetrwały one śmierci Ottona, która mia-
              ła miejsce dwa lata później.
                Po śmierci Ottona III Bolesław przez kilka-
              naście lat prowadził wojnę z jego następcą. Naj-
              pierw  bezskutecznie  próbował  przeciwdzia-
              łać  wyborowi  Henryka  II  na  cesarza,  a  rów-
              nocześnie, korzystając z zamieszania w Niem-
              czech,  zajął  tereny  położone  daleko  za  Odrą.
              W 1003 roku, zaproszony przez Czechów, wkro-
              czył do Pragi i objął czeski tron. Te sukcesy spo-
              wodowały kontrnatarcie cesarstwa. Już w 1004
              roku  Polacy  zostali  wypędzeni  z  Czech  (przy
                                                     Koronacja pierwszego króla R.P. 1001 r., obraz z cyklu Dzieje cywilizacji w Polsce, J. Matejko, 1889 r.
                                                                                                                           7
              Bolesław I Chrobry (968–1025)
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10