Page 3 - demo ksiazki
P. 3

Jeśli Polanie, od których wywodzą się Pola-  patrzył na wzrost potęgi Polan. W 972 roku
              cy, uniknęli tego losu, wielka w tym zasługa   najechał więc samowolnie (bez zgody cesa-
              Mieszka I, który okazał się zdolnym wodzem,   rza) nadgraniczne ziemie Mieszka i poniósł
              dyplomatą i politykiem.               klęskę w bitwie pod Cedynią.
                W pierwszych latach panowania jego zain-  Obu  przeciwników  postanowił  rozsądzić
              teresowania skupiały się na ziemiach położo-  cesarz Otton I. Mieszko i Hodon stawili się
              nych nad Odrą. Walczył o podporządkowanie   przed nim w 973 roku na zjeździe w Kwedlin-
              sobie tamtejszych Słowian, którzy nie byli go-  burgu. Wyrok zapewne nie był pomyślny dla
              towi na przyjęcie silnej władzy księcia Polan.   Polski, ponieważ kilka tygodni później, po na-
              Na terytorium tym zderzył się też z ambicjami   głej śmierci cesarza, Mieszko poparł niemiec-
              wielmożów niemieckich działających w imie-  ką opozycję sprzeciwiającą się powołaniu na
              niu Kościoła i Świętego Cesarstwa Rzymskie-  tron cesarski syna Ottona I. Otton II pokonał
              go Narodu Niemieckiego. Zagrożenie stano-  opozycję, a w 980 roku zawarł pokój z Pol-
              wili także sprzymierzeni ze Słowianami Czesi.   ską (być może poprzedziła go wojna wygrana
                Zagrożenia te zneutralizował Mieszko, decy-  przez Mieszka). W tym samym roku Mieszko
              dując się na płacenie cesarzowi daniny za nowo   poślubił Odę (Dobrawa zmarła w 977 roku),
              zdobyte terytoria. Dzięki temu uznany został za   córkę margrabiego Marchii Północnej ‒ Teo-
              cesarskiego sprzymierzeńca, czego nie mogli   doryka. Dzięki temu został krewnym jedne-
              już ignorować niemieccy margrabiowie.   go z najbardziej wpływowych polityków nie-   Dobrawa, J. Matejko, 1892 r.
                Nieco wcześniej rozpoczął rozmowy z Cze-  mieckich. Najistotniejszy jest jednak fakt, że
              chami. Ich efektem stał się sojusz polsko-cze-  Pomorze Zachodnie pozostało terytorium pol-
              ski,  przypieczętowany  w  965  roku  małżeń-  skim, zabezpieczonym przed niemieckimi ata-  Dobrawa (ok. 945–977)
              stwem Mieszka I z córką czeskiego księcia,   kami.
              Bolesława Srogiego, Dobrawą (Dąbrówką).   Śmierć Dobrawy początkowo nie naruszy-  Pierwsza żona Mieszka cieszyła się bardzo do-
                                                                                          brą  opinią  wśród  polskich  i  niemieckich  kro-
                Jednak najistotniejszą decyzją, przełomo-  ła  sojuszu  Polski  z  Czechami.  Kiedy  jednak   nikarzy.  Według Galla Anonima to ona głów-
              wym momentem w historii, okazało się przy-  Mieszko stał się sojusznikiem cesarza, ksią-  nie  przyczyniła  się  do  przyjęcia  przez  Miesz-
              jęcie w 966 roku chrztu. Chociaż ochrzcił się   żę czeski związał się z jego wrogami. W 990   ka chrztu – najpierw nie godząc się na małżeń-
                                                                                          stwo z poganinem, a po ślubie – żarliwie działa-
              tylko  książę  wraz  z  całym  dworem,  było  to   roku wybuchła wojna polsko-czeska, w któ-  jąc na rzecz pozyskania władcy dla chrześcijań-
              równoznaczne  z  uznaniem  chrześcijaństwa   rej  Mieszka  wspierało  cesarstwo  niemiec-  stwa (miała wręcz odmówić dzielenia z nim łoża,
              za religię panującą w całym państwie. Dlate-  kie. W jej wyniku do Polski przyłączony został   dopóki ten nie wyrzeknie się pogaństwa). Nie-
              go też wydarzenie to nazywamy chrztem Pol-  Śląsk, a zapewne także Małopolska.   miecki biskup Thietmar podaje, że w początkach
                                                                                          małżeństwa Dobrawa „dla dobra sprawy” zdoby-
              ski. Dzięki tej decyzji Mieszko przestawał być   Mieszko zmarł dwa lata później, w 992 roku.   wała się nawet na łamanie postu.
              jednym z wielu władców plemiennych, z któ-  Wszystko  wskazuje  na  to,  że  była  to  śmierć
              rymi  czasem  zawierano  sojusze,  uważając   z przyczyn naturalnych. Prawdopodobnie zo-
              w najlepszym razie za materiał na dobrych   stał pochowany w katedrze poznańskiej, ale
              poddanych. W dniu chrztu awansował i on,   prezentowany w niej grób Mieszka I to tylko
              i jego państwo do wielkiej rodziny narodów   hipotetyczne miejsce pochówku tego władcy.    Zaprowadzenie chrześcijaństwa R.P. 965,
                                                                                            J. Matejko, obraz z cyklu Dzieje cywilizacji
              europejskich. Chrzest uniemożliwiał zaatako-                                  w Polsce, 1889 r.
              wanie Polski pod pretekstem krzewienia wia-
              ry, zabezpieczał przed przymusową chrystia-
              nizacją, zmuszał wielmożów niemieckich do
              szacunku, zacieśniał sojusz z Czechami, a we-
              wnątrz kraju zwiększał władzę księcia, któ-
              ry rządził teraz z boskiego nadania. Niepraw-
              dą jest natomiast, jakoby Mieszko, przyjmu-
              jąc chrzest z rąk czeskich, chciał uniezależnić
              się od biskupów niemieckich. Czeski Kościół
              podlegał niemieckiemu, więc polski również.
                Uwolniony od niebezpieczeństwa niemiec-
              kiego i sprzymierzony z Czechami, mógł te-
              raz Mieszko powiększać swoje podboje na za-
              chodzie. W 967 roku opanował ujście Odry
              i stopniowo podporządkował sobie Pomorze
              Zachodnie.
                Na  ziemiach  nadodrzańskich  doszło  do
              konfliktu interesów z margrabią niemieckiej
              Marchii Wschodniej ‒ Hodonem, który rów-
              nież pragnął podbić Pomorze i z niepokojem

                                                                                                                           5
              Mieszko I (935–992)
   1   2   3   4   5   6   7   8