Page 5 - demo ksiazki

– To, że ty jej nie widzisz, nie oznacza jeszcze, że
ona nie widzi ciebie. Jesteś największym labrado-

rem w ośrodku!

Spojrzałem przez ramię na mój zad w kolorze

czekolady. Nadal rosłem, a mój ogon merdał w po-
wietrzu niczym wielka puszysta flaga. Może Ban-

jo miał rację. Zawyłem rozczarowany, gdy Katie

ponownie krzyknęła.

– Buddy, widzę cię! Przestań się ukrywać. – Pojawił
się nade mną jakiś cień i nagle Katie złapała mnie za

obrożę. – Chodź, głuptasie. Dołącz do pozostałych.

Pozostali! Dlaczego nie wspomniała o nich

wcześniej? Zerwałem się z miejsca i popędziłem
przed siebie. To było cudowne uczucie: mogłem

wreszcie rozciągnąć łapy, trawa łaskotała mnie po

brzuchu, a poranne słońce ogrzewało moją sierść.

Słyszałem za sobą uderzenia łap Banjo, który pró-
bował mnie dogonić, ale byłem najszybszy.

– Spróbuj mnie złapać! – krzyknąłem, zwiesiłem

język z boku pyska i jeszcze bardziej przyśpieszy-

7