Page 7 - demo ksiazki
P. 7

Grzech perworodny Hugo van Goesa                                            Wąż ma głowę i rękę niewinnego dziecka,
                                                                                                które pomaga zerwać kobiecie owoc.
                Wcześniejsze, ale mniej znane przedstawienie Adama i Ewy
              z lat siedemdziesiątych XV wieku pochodzi z dyptyku. Jego
              prawym skrzydłem jest scena z Nowego Testamentu — zdjęcie
              Jezusa z krzyża, a lewym właśnie grzech pierwszych ludzi.
              Nagich Adama i Ewę otacza piękna przyroda. Postaci stoją
              przodem do widza. Długowłosa kobieta zerwała już i nadgryzła
              jeden owoc, trzyma jabłko w ręku, a drugą wyciąga po kolejne.
              Kusi ją szatan, który przypomina nie węża, lecz salamandrę
              z ludzką głową. Jest to głowa kobiety. Szatan wykazuje cechy
              żeńskie, co ma symbolizować fakt, że to kobiecie przypisano
              naturę kusicielki, a mężczyzna kieruje się rozumem. Tę symboli-
              kę wzmacnia jeszcze umieszczenie Adama po prawej, czyli
              „dobrej” stronie (lewej z punktu widzenia odbiorcy), Ewa
              zajmuje kojarzoną ze złem stronę lewą.
                Warto także zwrócić uwagę, że stwór przedstawiający
              szatana stoi w postawie pionowej, dopiero ukarany przez Boga
              zacznie pełzać jako wąż…                                     Grzech pierworodny Tycjana

                                                                           Na obrazie z 1570 roku włoski mistrz renesansu przedstawił
                   Grzech pierworodny, Hugo van Goesa (Dyptyk wiedeński),   nagich Adama i Ewę, których najintymniejsze części ciała
               ok. 1470-1479, obecnie znajduje się w Muzeum Historii Sztuki   przysłaniają listki fi gowe. Ewa sięga po owoc z drzewa, Adam
                                                           w Wiedniu    dotyka ramienia Ewy, powstrzymując ją, choć może to też tak
                                                                        wyglądać, jakby kusiła go jej uroda i ten powab kobiecy nie
                                                                        pozwalał mu się ustrzec od grzechu. Wąż ma głowę i rękę
                                                                        niewinnego dziecka, które pomaga zerwać kobiecie owoc.
                                                                        U stóp Ewy leży lis, który symbolizuje zło i zmysłowość. Wokół
                                                                        roztacza się rajski ogród.
                                                                           Na płótnie zwraca uwagę nietypowe ukośne ustawienie
                                                                        postaci Adama i Ewy, które zakłóca harmonię i wprowadza
                                                                        niepokój (tak jak grzech zakłócił równowagę i beztroskę
                                                                        pierwszych ludzi). Z kolei symetryczna kompozycja — Adam    9
                                                                        i Ewa po obu stronach drzewa — została zaczerpnięta z dzieł
                                                                        Dürera.


                                                                          Grzech pierworodny Tycjana, ok. 1550 r., Museum Prado
                                                                          w Madrycie                                               Historia Adama i Ewy w sztuce

















                                                                                                                                   Historia Adama i Ewy w sztuce
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12