Page 15 - demo ksiazki

Zaraz potem młodzieńcowi przygotowano miejsce na
nocleg. Oprócz lichego łóżka, marnego siennika i paru skór,

dostał też strażnika, który z ukrycia miał obserwować jego

sen.

Gdy zapadła noc, chłopak ułożył się na przygotowanym

dlań posłaniu. A leżąc, torbę, którą zawsze miał ze sobą,
włożył pod głowę, by było mu wygodniej. Zapomniał jed-

nak o ziarnkach grochu, które kłuły go tak, że nie mógł za-

snąć...
– I jak? Królewicz to czy nie? Czy gość spał tej nocy? –

spytała strażnika małżonka kasztelana.

– Nie. Całą noc wiercił się i kręcił. Nawet oka nie zmru-

żył! – odparł sługa.

– Wiedziałam! To królewicz! – krzyknęła kobieta i pobie-
gła obwieścić radosną nowinę mężowi oraz córce.

Zaraz potem chłopaka zaczęto traktować z szacunkiem

godnym dostojnego gościa. Dano mu wspaniałe szaty, przy-

gotowano wystawną ucztę i pokazano najbliższą okolicę.
A wieczorem zaprowadzono do obszernej, bogato urządzo-

nej komnaty, w której stało prześliczne łoże z baldachimem

pod sufit!

Młodzian był szczerze zdumiony odmianą, z jaką go te-
raz traktowano, ale o nic nie pytał. Jak tylko zamknęły się

drzwi, padł na łóżko i spał jak zabity!

– I co? Zasnął? – pytała znów strażnika kasztelanowa.

~~ 18 ~~