Page 18 - demo ksiazki

– Ojciec mówił, bym zabrał trzy rzeczy, które znajdę po
drodze. Powiadał, że szczęście mi one przyniosą. Ano nic.

Ruszę ja tedy jutro, jak gdyby nigdy nic, a co będzie, to się

okaże.

Wyruszyli więc karetą z rana i pojechali w strony, z któ-

rych pochodził chłopak.
Młodzian wiele razy chciał wytłumaczyć żonie, że nie jest

tym, za kogo go biorą, ale bał się, że czar pryśnie. Nie chciał

też przysparzać dziewczynie trosk. Ufał w swe szczęście...
Któregoś dnia, podczas postoju, gdy w tajemnicy przed

żoną przyglądał się swym ziarenkom, spotkał w lesie męż-

czyznę. Siwego, ale rosłego i silnego niczym dąb.

– Coś taki smutny? – spytał go nieznajomy, a chłopak

o wszystkim mu opowiedział.
– Nie turbuj się. Mam ja swój zamek nieopodal. Mogę

ci go odstąpić na rok, bo właśnie wyjeżdżam. Ale tylko na

rok. Pomnij więc, że gdy po roku pobytu w mym zamku, jak

we własnym, zatrzęsie się on trzy razy, uciekaj precz wraz
z żoną. Bo jak nie, to zginiecie oboje!

Chłopak zgodził się i niedługo po rozmowie ze starcem,

pojechał do owego zamku. A piękny ci on był jak żaden!

A i służba grzeczna, miła... Żył więc z żoną szczęśliwie i nie-
mal zapomniał o tym, że wyznaczony rok ma się już ku koń-

cowi. Zdał sobie z tego sprawę dopiero wtedy, gdy zamek

zatrząsł się. I to tak mocno, że aż pękały jego mury!

~~ 21 ~~