Page 9 - Demo_ksiazki
P. 9

tekstów polemicznych, połączono jej znaczenie religijne z patriotycznym, czyniąc utwór symbolem
               jedności wiary i miłości do ojczyzny. W późniejszych wiekach powoli traciła na znaczeniu, a w epoce
               baroku (XVII w.) mówiono wręcz o niej, że jest pieśnią dziadowską. Dopiero w wieku XIX zmieniło
               się nastawienie do Bogurodzicy, a artyści, muzycy i poeci zaczęli sięgać do bogatej skarbnicy zawartych
               w niej symboli.

               Jaka jest najstarsza wersja pieśni? Kto był jej autorem?



               Okazuje się, że na początku XV wieku powstały dwie wersje pieśni, obie anonimowe, a co ważniejsze –
               różniące się od siebie liczbą strof.

               Kcynia w pobliżu Gniezna



               Pierwotnie pieśń miała dwie strofy, a napisał je anonimowy autor na tylnej okładce kodeksu, w którym
               znajdowały się kazania pewnego Macieja z Grochowa – wikariusza z Kcyni. Wikariusz skończył pi-
               sanie kazań w 1407 roku i zapewne wtedy introligator oprawił księgę i ktoś na wyklejce napisał słowa
               oraz nuty pieśni. Ten tekst wydaje się najlepiej odzwierciedlać oryginalny zapis, świadczy też o tym, że
               jego twórca musiał mieć wykształcenie muzyczne – napisał nuty, melodię pieśni. Dziś tekst ten może-
               my oglądać w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie.
               Kraków



               Mniej więcej w tym samym czasie powstała wersja licząca aż 13 strof tekstu, zapisana przez nieznane-
               go nam autora w 1408 roku. Trochę później od przekazu z Kcyni powstała część zwana wielkanocną,
               składająca się z czterech zwrotek, a na przełomie XIV i XV wieku ułożono część nazwaną pasyjną.

               Treść pieśni



               Najstarszy oryginalny tekst Bogurodzicy składa się z dwóch strof rozdzielonych refrenem Kyrie elei-
               son (Panie, zmiłuj się), co poświadcza, że zgromadzeni w kościele śpiewali ją podczas mszy świętej.

               Pierwsza strofa



               To utwór maryjny, w którym wierni zwracają się w modlitewnej prośbie najpierw do Matki Boskiej,
               prosząc Ją, by pozyskała dla nich swego Syna, Jezusa Chrystusa. Rozpoczyna go apostrofa (zwrot
               do adresata) skierowana do Maryi – Bogurodzicy. To najdawniejsze słowo, zapożyczone najpewniej
               z Czech i przeniesione do języka staropolskiego oznacza Matkę Boga, zaś słowo dziewica było nie-
               gdyś również zdrobniałym określeniem panienki. Bogiem sławiena – chwalona (lub uwielbiona) przez
               Boga – Maryja jawi się nam jako Rodzicielka Boga – Jezusa (rzeczownik Gospodzin w późniejszych
               wiekach w odniesieniu do pieśni został zastąpiony słowem Pan, a potem Bóg / Jezus). Lud prosi ją
               o wyjednanie łask u Boga na mocy hierarchicznego pośrednictwa. Dostrzegamy w tej strofie rów-


                                                                                                           21
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14