Page 7 - Demo_ksiazki
P. 7

Bogurodzica






               Bogurodzica dziewica, Bogiem sławiena Maryja,
               u twego syna Gospodzina Matko zwolena, Maryja!
               Zyszczy nam, spu[ś]ci nam.
                             Kyrie eleison.
                                                                         „Por      t św. Woj        ha”,
                                                                          Mihál   Ko  ác  , 1855 r.
               Twego dziela Krzciciela, bożycze,
               usłysz głosy, napełń myśli człowiecze.
               Słysz modlitwę, jąż nosimy,
               a dać raczy, jegoż prosimy:
               a na świecie zbożny pobyt,
               po żywocie rajski przebyt.
                             Kyrie eleison.


                       ie  wiemy,  kto  był  autorem  naszej  naj-
                       starszej polskiej pieśni religijnej i patrio-
              N tycznej.  Nie  potrafimy  też  dokładnie
               określić czasu jej powstania ani autora pierwszej
               melodii.  Początkowo  jej  autorstwo  przypisywa-
               no św. Wojciechowi, dziś wiadomo, że to nie bi-
               skup był twórcą tekstu. Badacze mają różne teorie
               na temat czasu powstania pieśni – wspomina się
               o I połowie XII wieku albo XI wieku, ale także
               o połowie XIII w. (św. Wojciech zmarł w 977 r.).
               Jedno jest pewne, Bogurodzica pojawiła się w na-
               szej  tradycji  bardzo  dawno,  towarzysząc  różnym
               ważnym  wydarzeniom  religijnym  i  bitwom.  Jan
               Długosz – wspaniały polski dziejopis – właśnie ją
               nazwał pieśnią ojców i pieśnią narodową „carmen patrium”, co było niezwykłe. Znano ją i śpiewano przed
               bitwą pod Grunwaldem w 1410 roku, co Długosz opisywał barwnie, twierdząc, że tuż przed pobudką
               „do boju” całe rycerstwo zaśpiewało pieśń, a następnie ruszyło z mieczami i kopiami na Krzyżaków.
               Pisał też, że śpiewano Bogurodzicę przed bitwą pod Nakłem  w 1431 r. oraz innymi bitwami, pieśń
               zadomowiła się już zatem w rycerskiej tradycji. Najpierw funkcjonowała oczywiście jako utwór koś-
               cielny, choć szybko stała się patriotycznym hymnem narodowym. Dodajmy, że źródła wskazują na to,
               iż Bogurodzicę śpiewano również podczas koronacji Władysława Jagiellończyka w 1440 r. Stała się
               też hymnem dynastii Jagiellonów. Czasy renesansu będące epoką początków druku przyniosły upo-
               wszechnienie i dalsze popularyzowanie pieśni jako tekstu propagującego rycerskie ideały. W 1506 roku
               umieszczono ją w statucie Jana Łaskiego, dopisując niewiarygodną dla dzisiejszych znawców tekstu
               informację o tym, że jej autorem jest św. Wojciech. Pieśń wchodziła do zbiorów kazań, jak i różnych


                                                                                                           19
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12