Page 10 - demo_ksiazki
P. 10

Opowieść wigilijna – Ch. Dickens                                                             Opowieść wigilijna – Ch. Dickens


             cownika na grog. Początkowo Bob jest oszołomiony i myśli, że jego pracodawca doznał
             uszczerbku na zdrowiu psychicznym.
                Jednak Scrooge dotrzymuje słowa i staje się innym człowiekiem. Szczególną opiekę
             roztacza nad Timem, synkiem Boba, dzięki czemu chłopiec nie umiera. Czyni wiele do-
             bra, wyjątkowo czci święta Bożego Narodzenia. Nigdy już nie obcuje z duchami. Pamięta
             jednak naukę, którą od nich otrzymał. Ebenezer Scrooge staje się człowiekiem godnym
             naśladowania.

             V BOHATEROWIE


             BOHATER GŁÓWNY                                      W ut      z   „Opo      ść

              EBENEZER SCROOGE                                   wi        j  a”, p  óc     o-
             •  Zamożny mieszkaniec Londynu, współwłaściciel firmy   s  a     r  a      t    z    c  
                „Scrooge i Marley”, a po śmierci przyjaciela i wspólnika   mi      k  ńców Lo    y    ,
                Marleya  jedyny  jej  właściciel;  człowiek  w  podeszłym   po        ają się po      c  
                wieku,  mnóstwo  czasu  spędzający  w  swym  kantorze   fa      s    c    e, z  a  y,
                (kancelarii kupieckiej) i na giełdzie.           du    y.
             •  Scrooge  ma  w  Londynie  siostrzeńca,  z  którym  nie
                utrzymuje kontaktu. Mieszka w domu zmarłego wspólnika. Przed laty zerwała z Ebe-
                nezerem ukochana, więc po śmierci Marleya, z  którym łączyły go interesy i praca,
                nie ma już żadnych przyjaciół. Po przemianie: Scrooge odnawia kontakty z rodziną,
                nawiązuje stosunki towarzyskie.
             •  Wygląd zewnętrzny: starszy człowiek, którego wygląd odpowiada jego podeszłemu
                wiekowi: siwe włosy, brwi i krótka broda, pomarszczona twarz, sine usta, zaczerwie-
                nione oczy. Ubiera się skromnie, a nawet niedbale, nie trwoni pieniędzy na ubrania.
                Po przemianie: goli się i ubiera staranniej, a na jego twarzy często gości uśmiech.
             •  Cechy  zachowania,  sposób  bycia:  oschły,  nie  wdaje  się  w  niepotrzebne  dyskusje,
                dziwak (przykłady: uważa Boże Narodzenie za głupotę, drażnią go tak powszechnie
                przyjęte zwyczaje, jak obchodzenie świąt, składanie sobie życzeń, nie utrzymuje żad-
                nych kontaktów z rodziną), smutny człowiek (niczym się nie cieszy, dziwi go radość
                innych ludzi, np. siostrzeńca i kancelisty), ma ostry, nieprzyjemny głos, szorstki, bu-
                dzi  strach,  nieuprzejmy  (mało  życzliwy,  wręcz  niegrzecznie  i  kpiąco  odnosi  się  do
                serdecznego  siostrzeńca,  pracownika,  a  także  zwykłych  przechodniów,  boją  się  go
                nawet żebracy i zwierzęta), arogancki, cyniczny (kpi z uczuć innych ludzi związanych
                ze  świętami,  np.  radości  siostrzeńca  czy  pracownika),  obojętny  na  los  innych  (np.
                osób ubogich czy własnego kancelisty, który ma wielodzietną rodzinę, w tym ciężko



      12
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15