Page 11 - demo_ksiazki
P. 11
Akademia pana Kleksa – J. Brzechwa Akademia pana Kleksa – J. Brzechwa
chewki ani krupniku. Kiedy pewnego razu oblał atramentem spodnie, obrus i nowy
kostium mamy, rodzice wysłali go na naukę do Akademii.
• Autor pamiętnika ma rude włosy, na co dzień chodzi w szkolnym mundurku, skła-
dającym się z granatowej koszuli i długich, białych spodni, granatowych pończoch
i białych bucików.
• Jest bardzo inteligentny, bystry, ciekawy świata i odważny, a podczas pobytu
w Akademii przeżywa szereg niezwykłych przygód. Pan Kleks uważa go za swojego
najlepszego ucznia, czyni go swym pomocnikiem w kuchni, nagradza piegiem za zna-
lezienie gwizdka i złotego kluczyka. Chłopiec uczestniczy także w ożywianiu Alojzego
i poznaje sekrety pana Kleksa, który powierza mu wiele ważnych zadań.
• Dla Adasia nauczyciel jest wielkim autorytetem i mistrzem, którego darzy ogrom-
nym szacunkiem. Jest mu posłuszny, zawsze wykonuje jego polecenia.
• Niezgódka, wzruszony historią Mateusza, postanawia znaleźć zagubiony guzik
od czapki bogdychanów. Pomaga szpakowi, narażając się nawet na kary ze strony
przechodniów, gdy np. odcina napotkanym osobom guziki od płaszczy. Ma dobry
charakter i jest wrażliwy na cudzą krzywdę, np. usiłuje zająć czymś Alojzego, by
nie przeszkadzał on panu Kleksowi w przygotowywaniu uroczystości. Wyprowadza
sztucznego chłopca do parku, by łapać ptaki. Uwalnia jednak złapanego przez niego
szczygła. Jest miły i serdeczny, stara się pomagać wszystkim, którzy tego potrzebują.
AmBroży kleks
• Głównego bohatera powieści wielu uważa za czarownika lub sztukmistrza, a niektó-
rzy sądzą, że on i Akademia w ogóle nie istnieją. Jego uczniowie natomiast, podobnie
jak postacie z bajek, z którymi pan Ambroży Kleks jest w bardzo dobrych stosunkach,
kochają go i darzą wielkim szacunkiem. Jest on osobowością niezwykle barwną
i budzącą sympatię otoczenia.
• Jest właścicielem Akademii dla chłopców, mieszczącej się przy ulicy Czekoladowej.
Skupił wokół siebie grono uczniów, których imiona zaczynają się na literę A. Nie
wiadomo, w jakim jest wieku – sam mówi o sobie, że ma o 20 lat mniej od Adasia
Niezgódki, a chłopcom wydaje się on stuletnim dziadkiem. Jego specyficzną głowę
pokrywa czupryna o barwach tęczy, ma też bujną, zwichrzoną brodę, czarną jak
smoła. Pan Kleks widzi wszystko, co tylko pragnie zobaczyć, może np. posłać swoje
oko w koszyczku na księżyc. Każdego dnia o północy pan Kleks za pomocą swojej
specjalnej pompki powiększającej zaczyna się zmniejszać, aż do rozmiarów niemow-
lęcia. Chowa do tabakierki swoje piegi, które z zapałem kolekcjonuje, traci włosy,
wąsy i brodę, robi się malutki, aby zasnąć w sypialni na drugim piętrze, w maleńkim
13