Page 15 - historia_rollyego_2

Co jakiś czas czułem w domach zapach psa:

okropny smród czystego psa domowego, który

właśnie się wykąpał. Fuj! Odkąd uciekłem, stałem

się wielkim fanem brudu. Ale chociaż czyste psy
śmierdziały, za każdym razem, gdy wyczuwałem

ich zapach, nie mogłem się powstrzymać od wy-

obrażenia ich sobie skulonych na miękkiej sofie

przed kominkiem z trzaskającym ogniem, śpią-
cych w cieple i bezpiecznych. Wyobrażałem sobie,

że są głaskane po łbach i ktoś zrzuca im soczyste

kości z talerzy. I przez chwilę zapragnąłem być

jednym z takich domowych psów.
Wtedy jednak zauważyłem stojący obok okna

śmietnik, w którym – niuch, niuch – wyczuwałem –

niuch, niuch – bekon! Chociaż był surowy i praw-

dopodobnie trochę stary, taki bekon był o wiele
lepszy niż jakiekolwiek jedzenie Dwunogich.

Obok kosza znajdował się niski murek, staną-

łem więc na tylnych łapach i oparłem przednie

o krawędź, a potem podskoczyłem i wdrapałem

16