Page 7 - demo ksiazki

wampirka. Najbardziej obawiał się tego, że ku-

zyn odkryje jego największy sekret: że chodzi do

ludzkiej szkoły!
– Oto on! – krzyknął Smoczysław, wyrywając

Vladka z zamyślenia. Pokazał niewyraźny kształt
na nocnym niebie, który szybko zbliżał się w ich

kierunku. Wampirek spojrzał tam, gdzie wskazy-

wał długi, kościsty palec jego ojca. Czarna postać
poruszała się teraz z maksymalną prędkością. Vla-

dek był pewien, że celuje prosto w niego! Pisnął
ze strachu i schował się za nagrobkiem, a potem

panicznie zerkał wokół. Ciemna sylwetka była

coraz bliżej. Towarzyszyła jej kłębiąca się chmura
innych, mniejszych stworzeń.

– Co to za istoty, które lecą razem z nim? – za-

pytał z niepokojem mały wampir.
Śmiertelina cmoknęła z dezaprobatą.

– Przecież to jego tragarze. Jak inaczej Wilkor

byłby w stanie przetransportować swój bagaż?
– Nietoperze tragarze! – zawołał Krwawiusz. –

Dobrze widzieć, że wciąż używa się ich w naszej
ojczyźnie.

9