Page 9 - DEMO KSIAZKI

– Pychota! – Anielka z ochotą posmakowała. Mleko było o niebo lepsze

niż jakieś pasteryzowane coś z plastikowej sklepowej butelki.

– A nie wzięłaś dla nas miodu? – spytał ją z uśmiechem wujek Rysiek, za-

glądając do przewieszonej przez ramię torby wieśniaczki.

– Jakbyś zgadł! Wzięłam go na targu od Lipiakowej – ucieszyła się i wy-

jęła biały słoiczek. – Rzepakowy – oblizała się – smakowity jak mało co! Bo

ze sklepu to w ogóle szkoda brać, tam cukru dorzucają i potem miód się cu-

krzy – coś tam jeszcze z wujkiem wyjaśniała, gdy Anielkę olśniło. Jasne!

Na targu kupuje się żywność i różne rzeczy, więc można by tam coś własne-

go sprzedawać i zarobione pieniądze przeznaczyć na wykup Florka. To było

proste, tylko co wystawią na sprzedaż?!

Ponieważ Marysia pojechała gdzieś z ciocią Władzią, Anielka po śniada-

niu wyruszyła rowerem na zwiedzanie okolicy, zastanawiając się, czy jej po-

mysł wypali i co powie na to jej cioteczna siostra. Ach, jak tu było pięknie!

Siedlisko Pod czterema łapkami leżało na wzgórzu otulonym dookoła pachną-

cymi sadami i lasami. Ze starego domostwa biegła ku dolinie kręta, polna dróżka,

która niżej przechodziła w wyasfaltowaną drogę prowadzącą do małego miastecz-

ka – Lutynia. Anielka jednak nie pojechała asfaltową trasą, lecz skręciła w lewo,

w stronę wiejskich chat poprzecinanych rzeczką. Brnęła przez wysokie łany zbóż,

aż w końcu zeszła z roweru i poprowadziła go koło płotów sąsiadów, zbierając po-

lne kwiaty.

Nagle z jednego z zabudowań dobiegło ją ciche skomlenie. Przystanę-

ła i zaczęła wsłuchiwać się w odgłosy z okolicznych domów – wesołe okrzyki

dzieciaków, rozmowy, stukot garnków. Słońce widniało wysoko na horyzon-

11