Page 19 - demo ksiazki

Petroniusz spojrzał na niego jakby z pewną zazdrością.
– Szczęśliwy ! – rzekł. – Choćby świat i życie były jak najgorsze, jedno w nich
zostanie wieczne dobro – młodość ! Po chwili zaś spytał:
– I nie przemówiłeś do niej ?
– Owszem. Oprzytomniawszy nieco, rzekłem, że wracam z Azji, żem wybił
rękę pod miastem i cierpiałem srodze, ale w chwili gdy mi przychodzi porzucić ten
dom gościnny, widzę, że cierpienie w nim więcej jest warte niż gdzie indziej roz-
kosz – choroba więcej niż gdzie indziej zdrowie. Ona słuchała słów moich zmie-
szana i ze schyloną głową, kreśląc coś trzciną na szafrannym piasku. Po czym pod-
niosła oczy, raz jeszcze spojrzała na owe skreślone znaki, raz jeszcze na mnie, jakby
chcąc o coś spytać – i nagle uciekła, jak hamadriada przed głupowatym faunem.
101
– Musi mieć piękne oczy.
– Jak morze – i utonąłem w nich też jak w morzu. Wierz mi, że Archipelag
mniej jest błękitny. Po chwili przybiegł mały Plaucjusz i począł o coś pytać.
Ale ja nie rozumiałem, o co mu chodzi.
– O Atenę ! – zawołał Petroniusz – zdejm temu chłopcu opaskę z oczu,
102
którą zawiązał Eros, bo inaczej rozbije sobie głowę o kolumnę świątyni We-
nus. Po czym zwrócił się do Winicjusza:
– O, ty wiosenny pączku na drzewie życia, ty pierwsza zielona gałązko wi-
nogradu ! Powinien bym, zamiast do Plaucjuszów, kazać cię zanieść do domu
Gelocjusza, gdzie jest szkoła dla nieświadomych chłopców.
– Czego ty właściwie chcesz ?
– A co kreśliła na piasku ? Czy nie imię Amora, czy nie serce przeszyte gro-
tem lub coś takiego, z czego mógłbyś poznać, że satyry szeptały już tej nim-
fie do ucha różne tajemnice życia ? Jak można było nie spojrzeć na te znaki !
– Dawniej wdziałem togę, niż myślisz – rzekł Winicjusz – i zanim nadbiegł
mały Aulus, patrzyłem pilnie na te znaki. Wszakże wiem, że w Grecji i w Rzy-
mie nieraz dziewczęta kreślą na piasku wyznania, których nie chcą wymówić
ich usta… Ale zgadnij, co ona nakreśliła ?
– Jeśli co innego, niż przypuszczałem, to nie zgadnę.
– Rybę.
– Jak powiadasz ?
– Powiadam: rybę. Czy miało to znaczyć, że w żyłach jej zimna krew dotąd
płynie – nie wiem ! Ale ty, któryś mnie nazwał wiosennym pąkowiem na drze-
wie życia – zapewne potrafisz lepiej ten znak zrozumieć ?

hamadriada – grecka nimfa drzew
101
Atena – grecka bogini mądrości
102
22