Page 5 - Demo_ksiazki
P. 5

Niemiec (zwolnienie z daniny, którą zaczął opła-
              cać  Mieszko  I).  Najważniejszym  skutkiem  zjazdu
              była jednak zgoda cesarza na koronację Bolesława.
              Polska stała się jednym z najbardziej liczących się
              państw kontynentu. Niektórzy historycy idą jesz-
              cze  dalej  w  interpretacji  zjazdu  gnieźnieńskiego,
              twierdząc, że Otton III mianował Bolesława Chro-
              brego  swym  następcą  na  tronie  cesarskim,  a  co
              najmniej namiestnikiem w Europie Wschodniej.
              Jakiekolwiek plany powstały w trakcie poufnych
              rozmów  prowadzonych  w  Gnieźnie,  nie  prze-
              trwały one śmierci Ottona, która miała miejsce
              dwa lata później.
              Po śmierci Ottona III Bolesław przez kilkanaście lat
              prowadził wojnę z jego następcą. Najpierw bez-
              skutecznie  próbował  przeciwdziałać  wyborowi       Bolesław Chrobry,
              Henryka II na cesarza, a równocześnie, korzysta-     J. Matejko, 1892 r.
              jąc z zamieszania w Niemczech, zajął tereny poło-
              żone daleko za Odrą. W 1003 roku, zaproszony
              przez Czechów, wkroczył do Pragi i objął czeski   zostawiał za sobą upokorzonego w wojnie cesa-
              tron. Te sukcesy spowodowały kontrnatarcie ce-   rza, pokonanego i zhańbionego księcia kijowskie-
              sarstwa. Już w 1004 roku Polacy zostali wypędze-  go,  któremu  zgwałcił  i  uprowadził  siostrę,  nie-
              ni z Czech (przy Chrobrym pozostały jednak Sło-  chętnego Polakom i podejrzliwego księcia czeskie-
              wacja i Morawy). Rozpoczęły się trwające 14 lat   go, który musiał pamiętać, że jego poprzednik zo-
              wojny polsko-niemieckie. Działania te przebiega-  stał oślepiony, gdy przebywał w gościnie u Bolesła-
              ły z różnym skutkiem. Cesarz dotarł aż pod Po-   wa. Polska była otoczona przez wrogów, pokona-
              znań, z kolei w odwecie Chrobry spustoszył zie-  nych i czekających jedynie na chwilę dogodną do
              mie arcybiskupstwa magdeburskiego i zajął miasto   odwetu. Nadeszła ona w latach 1031–1037. Kraj
              Budziszyn, w którym w 1018 roku zawarto osta-    najechany przez wszystkich sąsiadów, wyniszcza-
              teczny pokój między Bolesławem a Henrykiem II.   ny  przez  walki  wśród  synów  Chrobrego  i  przez
              Polska wyszła z walk zwycięsko, zachowując więk-  bunt poddanych na dwa lata przestał istnieć. Mię-
              szość zdobyczy na terenach położonych za Odrą.   dzy 1037 a 1039 rokiem trwało w państwie bez-
              Jednak wojny lat 1002–1018 przyniosły nie tylko   królewie (okres między śmiercią lub abdykacją da-
              sukcesy. W 1007 roku, korzystając z polskiego za-  nego króla a wstąpieniem na tron jego następcy).
              angażowania w walki z Niemcami, od Chrobrego     Nie  przewidział  tych  wszystkich  klęsk  Bolesław
              uniezależniło się Pomorze Zachodnie. Źródła cze-  Chrobry, gdy na krótko przed śmiercią w 1025 roku
              skie podają, że w 1018 roku, gdy Polacy walczy-  koronował się na króla, korzystając z chwilowego
              li w Kijowie, książę czeski odzyskał Słowację. Na-  zamieszania w cesarstwie. Niektórzy badacze trak-
              stąpiło również zaognienie stosunków z sąsiada-  tują fakt ten jako odnowienie koronacji dokonanej
              mi. Trwał konfl ikt z Czechami i Rosją. Zwycięski   25 lat wcześniej w Gnieźnie przez cesarza Otto-
              i triumfujący Bolesław Chrobry w 1018 roku po-   na III.




                                                                                    BOLESŁAW I CHROBRY (967–1025)  5
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10