Page 12 - Demo_ksiazki
P. 12
Poniżej: kamienica „Pod Okrętem”
Szewc pułkownik Pomnik Jana Kilińskiego
Jan Kiliński przybył do Warszawy w 1780 roku. 8 lat później przy ul. Podwale
został mistrzem szewskim. 17 i 18 kwietnia 1794 roku podczas
insurekcji warszawskiej stanął na czele ludu. Po dwóch dniach
walk z garnizonem rosyjskim powstańcy oswobodzili miasto.
19 kwietnia insurekcja przyłączyła się do powstania kościusz-
kowskiego, a Kiliński wszedł w skład tymczasowego rządu stoli-
cy. Po tygodniu Kiliński wysłał warszawskie oddziały z na front.
2 lipca 1794 roku został mianowany przez Kościuszkę pułkowni-
kiem. Pojmany przez Prusaków, trafił w ręce Rosjan. 2 lata prze-
bywał w petersburskiej Twierdzy Pietropawłowskiej. Po wyjściu
na wolność zamieszkał w Wilnie, gdzie nadal uczestniczył w dzia-
łaniach konspiracyjnych. Za karę został zesłany w głąb Rosji, skąd
po latach udało mu się wrócić. Nie był już tym dumnym, odważ-
nym człowiekiem, który mieszkańcom Warszawy dał przykład,
jak traktować wrogów. U schyłku życia pisał pamiętniki, wyda-
ne pośmiertnie w 1830 i 1899 roku. Dzielny szewc, pułkownik
Jan Kiliński został pochowany na warszawskich Powązkach. Jego
mogiła nie przetrwała do naszych czasów.
48 Księga cudów Polski
