Page 5 - demo ksiazki

d tej pory człowiek przestał być bezradny, używał ognia,

zaczął tworzyć cywilizację i kulturę. Panowanie ludzi na ziemi,

ich siła i mądrość nie spodobały się Zeusowi. Uznał, że winą za
rozwój ludzkości należy obarczyć Prometeusza. Zgodnie z roz-

kazem boga, Hefajstos przykuł tytana do ściany Kaukazu. Nie

dość, że cierpiał on strasznie z głodu i pragnienia, latem wysta-

wiony na działanie gorących promieni Słońca, a zimą na śnie-

gi i mróz, to musiał znosić stokroć gorsze męki z powodu orła.

Nie był to zwyczajny orzeł, lecz specjalny i groźny „podaru-

nek”, przysłany przez pana Niebios. Drapieżne ptaszysko atako-

wało więźnia znienacka – potężnymi szponami rozrywało jego

brzuch, aby dotrzeć do wątroby, swego największego przysmaku.

Prometeusz bronił się, jak mógł, ale ptak nie zważał na nic. Po-

nieważ władca świata chciał, aby męka tytana trwała wiecznie, wątro-
ba codziennie odrastała, a rana goiła się. – Pomocy! – krzyczał nie-

szczęśnik, lecz jego wołanie brzmiało coraz ciszej i ciszej, aż w końcu

mógł jedynie wyszeptywać swoim zdartym gardłem prośby o ratunek.

Pewnego dnia owo szeptanie usłyszał Herakles, a był to syn
samego Zeusa, obdarzony przez bogów ogromną siłą, wykształ-

cony w sztukach walki wojennej i różnych sportach.

Na głowie nosił lwi łeb zamiast hełmu, a maczugę z oliwko-

wego krzewu miał tak potężną, że za jednym machnięciem za-

bijał kilkunastu wrogów.

5