Page 8 - demo ksiazki
P. 8

Béla Bartók

          (1881-1945)



            Kompozytor węgierski, pianista, prekursor etnomuzykologii, który prowadził badania nad muzy-
          ką ludową, a w poszukiwaniu jej źródeł pojechał do Turcji i północnej Afryki.



           Największy – obok Liszta – kompozytor węgierski uro-      ne dziecko, skoro komponował już w wieku 9 lat, a pierw-
         dził się w 1881 r. w Nagyszentmiklos, na Węgrzech (dzi-     szy raz wystąpił w 1892 r. w Nagyszöllös, dokąd prze-
         siejsza rumuńska Oradea). Wywodził się z rodziny na-        niósł się wraz z matką po śmierci ojca. Wykonał wtedy
         uczycielskiej, choć o różnych profesjach – jego ojciec był   m.in. własną kompozycję Bieg Dunaju. W 1898 r. wyru-
         dyrektorem szkoły rolniczej, matka, Paulá Voit, pracowa-    szył do Budapesztu, by w Królewskiej Akademii Muzycz-
         ła w Bratysławie jako nauczycielka gry na fortepianie. Po   nej studiować fortepian oraz kompozycję. Początkowo pi-
         niej chłopiec odziedziczył ogromny talent, który wspo-      sał muzykę, pozostając pod wpływem Brahmsa, później
         mogła rzetelna praca nad sobą. Można go uznać za genial-    zajął się karierą pianistyczną, a usłyszawszy w 1902 r. po-
                                                                     emat symfoniczny Straussa i muzykę Liszta, zaczął nawią-
                                                                     zywać w swych utworach do ich neoromantycznej styli-
                                                                     styki. W 1904 r. zetknął się z węgierską muzyką ludową.
                                                                     Zafascynował się jej zwyczajami i folklorem tak bardzo, że
                                                                     zaczął ją systematycznie poznawać i badać, spędzając czas
                                                                     na etnograficznych podróżach z Zoltánem Kodálym. Wę-
                                                                     drował z fonografem, nagrywając stare melodie, oparte na
                                                                     systemie dur-moll, a działalność ta przerodziła się w po-
                                                                     ważną  pracę  naukową.  Później  zajął  się  systematyzacją
                                                                     folkloru słowackiego, rumuńskiego, bałkańskiego, turec-
                                                                     kiego. Zainteresowania ludowe wywarły ogromny wpływ
                                                                     na jego twórczość. Napisał m.in. 14 Bagateli na fortepian,
                                                                     poemat symfoniczny Kossuth, który przyniósł mu sławę,
                                                                     I Kwartet smyczkowy, wiele utworów na fortepian, opra-
                                                                     cowywał dawne pieśni i tańce ludowe. Swobodne opero-
                                                                     wanie motywami, wyrastającymi z różnych układów ska-
                                                                     lowych i interwałowych, zwięzłość i dosadność wypowie-
                                                                     dzi muzycznej, właściwa melodiom i rytmom ludowym,
                                                                     a obca ekspresyjnej poetyce, wykreowanej przez twórców
                                                                     XIX wieku, wreszcie śmiałość dysonansowych współbrz-
                                                                     mień harmonijnych – wszystko to złożyło się na oryginal-
                                                                     ny, nowy język muzyczny Bartóka .
                                                                       Jego utwory początkowo nie spotkały się z życzliwym
                                                                     przyjęciem przez Węgrów, którzy nie rozumieli nowej
                                                                     muzyki. Jednoaktówka Zamek Sinobrodego, którą skom-
                                                                     ponował w 1911 r., została odrzucona przez dyrekcję ope-
                                                                     ry w Budapeszcie. Sukces przyniósł mu dopiero ba-
                                                                     let Drewniany książę, wystawiony w 1917 r. Dziesięć lat

                                                                    Béla Bartók jako młodzieniec – zdjęcie z autografem


          8
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13