Page 6 - demo ksiazki

Collegium Musicum, G. Schreiber

Pracowita i zdolna rodzina Bachów utworzyła w domu zespół
wokalny i instrumentalny, a jej członkowie pomagali ojcu. Kom-
pozytor był znany z rubasznego humoru, nie stronił od wina
i dobrej zabawy. Miał wielu przyjaciół, udzielał się towarzysko
i gościł w domu wielu sławnych muzyków, m.in. Telemanna.
W 1729 r. został dyrektorem Collegium Musicum, założone-
go na uniwersytecie przez Telemanna. Stanowisko to miało cha-
rakter prestiżowy, a Bach mógł prezentować własne kompozy-
cje. W późniejszych latach zrzekł się go i postanowił ubiegać się
o stanowisko nadwornego muzyka króla Augusta III Sasa. Jego
starania po trzech latach zostały uwieńczone sukcesem.
W 1747 r. zaproszono go na dwór Fryderyka II Wielkiego
w Poczdamie, gdzie wystąpił z recitalem organowym i zaim-
prowizował sześcioczęściową fugę,
Ciężka praca przy świecach – pisanie nut – oraz koncertowanie
spowodowały u niego zaćmę, a operacja okulistyczna nie popra-
wiła stanu artysty. Mimo choroby komponował do końca – słyn-
ne, niedokończone dzieło Kunst der Fuge napisał na kilka miesię-
cy przed śmiercią, nie ukończywszy ostatniej fugi – polifonicz-
nego testamentu. Zmarł 28 lipca 1750 r., prawdopodobnie na
skutek nieudanego zabiegu i infekcji, wywołującej paraliż. Został
pochowany w prezbiterium kościoła św. Tomasza.

Ostatnia strona Kunst der Fuge

6