Page 10 - tmp

Przecz tego smutny u Fortuny sobie
16
Zjednać nie mogę, aby głowie obie
Pospołu na twym wdzięcznym mchu leżały
17
A zobopólnych rozmów używały?
18
Więcej nie śmiem rzec, bo i tak się boję,
Że z tych słów Zazdrość myśl zrozumie moję.

42. Na łakome

Na umyśle prawdziwe bogactwa zależą;
Pod nim srebro i złoto, i pieniądze leżą;
A temu bogatego imię będzie służyć,
Który szczęścia swojego umie dobrze użyć.
Ale kto ustawicznie leży nad liczmany,
Tylko tego słuchając, gdzie przedajne łany,
Ten równie jako pszczoła plastry w ul układa,
A drugi nic nie robiąc miód gotowy jada.

68. o staszku

Gdy co nie grzeczy usłyszy mój Staszek,
To mi wnet każe przypisać do fraszek.
Bracie, by się to wszytko pisać miało,
Jużby mi dawno papieru nie zstało.

71. epitaFium jędrzejowi żelisławskiemu

W jegoż gospodzie o wieczornej chwili
Żelisławskiego niewinnie zabili
Swowolni ludzie; kto chce słowo miłe
Dać temu grobu, przeklinaj opiłe!

16 przecz (starop.) – dlaczego
17 pospołu (starop.) – razem
18 zobopólnych (starop.) – wspólnych
10 11