Page 9 - demo ksiazki
P. 9

BIOGRAFIA AUTORA






                              OpRACOWANIE







             I. BIOGRAFIA I TWÓRCZOŚĆ HENRYKA
               SIENKIEWICZA (1846-1916)
            Polski noblista literacki urodził się 5 maja 1846 r. w Woli Okrzejskiej na
          Podlasiu. Jego ojciec, Józef, wywodził się z rodu ziemiańskiego, matka – Ste-
          fania z Cieciszowskich – była wysoko urodzoną szlachcianką. W rodzinie tej
          pielęgnowano patriotyczne tradycje. Dziadek Henryka brał bowiem udział
          w powstaniu kościuszkowskim i walczył w Legionach Dąbrowskiego, ojciec
          zaś należał do pokolenia powstańców listopadowych. Przyszły pisarz wzra-
          stał więc w kulcie przeszłości. Po matce odziedziczył zamiłowanie do litera-
          tury. Od dzieciństwa interesował się dziełami staropolskich pisarzy i próbo-
          wał swych sił w pisaniu wierszem i prozą.
            Ród Sienkiewiczów znajdował się w trudnej sytuacji materialnej. Rodzi-
          ce Henryka zostali zmuszeni do sprzedaży majątku w Wężyczynie i osiedle-
          nia się w kamienicy czynszowej na warszawskiej Pradze. Tu pisarz w 1858 r.
          rozpoczął naukę w Gimnazjum Realnym, potem często zmieniał szkoły i re-
          zygnował z kształcenia. Maturę uzyskał w 1866 r. i w tym samym czasie za-
          czął studia w Szkole Głównej – początkowo na wydziale lekarskim, potem
          prawnym, a wreszcie nauk filologicznych. Porzucił studia po czterech latach,
          rezygnując z dyplomu na rzecz pracy pisarskiej. Jeszcze jako student druko-
          wał pierwsze artykuły w „Gazecie Polskiej”, napisał powieść Na marne, która
          ukazała się w „Wieńcu” (w formie książkowej w 1872 r.). Wydano też – na-
          kładem „Przeglądu Tygodniowego” – Humoreski z teki Worszyłły (Nikt nie jest
          prorokiem między swymi i Dwie drogi), co przyniosło mu wielką popularność.
            W późniejszych latach pisarz podjął pracę dziennikarską i pisywał felieto-
          ny do gazet pod pseudonimem Litwos, a także nowele Stary sługa (1875 r.),
          Hania (1876 r.), Selim Mirza (1877 r.).
            Irytował go i ograniczał prowincjonalny warszawski świat. Pełen energii
          i planów na przyszłość marzył o wielkiej przygodzie, dlatego też w 1876 r.,
          jako kronikarz, korespondent „Gazety Polskiej”, wyruszył w długą po-



                                        10                                                                             11
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14