Page 9 - demo ksiazki
P. 9
NoWożyTNe
iGrzySKA oliMPiJSKie
po upadku starożytnych igrzysk przez wieki nie powracano do tej idei. Do-
piero koniec XIX wieku przyniósł próbę jej odrodzenia. pozwoliłem sobie na
potrzeby tej publikacji dokonać podział nowożytnej historii igrzysk na kilka
etapów.
eTap pIerwSZy – „ważny jeST uDZIał, a nIe wynIk!”
Początki nowożytnych igrzysk były naprawdę trudne pod każdym względem. Do epo-
ki „udziału, a nie wyniku” możemy zaliczyć kolejno imprezy: w Atenach (1896 r.), w Paryżu
(1900 r.), w Saint louis (1904 r.), w londynie (1908 r.).
Na tym etapie rozwoju igrzysk zdobywać medale i ustanawiać rekordy mogli ludzie „z łapan-
ki”, przypadkowo znajdujący się na terenie, na którym akurat rozgrywano daną konkurencję.
Dziś brzmi to nieprawdopodobnie? Ale czy uwierzycie, że jedną z konkurencji strzeleckich
w Paryżu było strzelanie do żywych gołębi?
z całym szacunkiem dla pierwszych medalistów nowożytnych igrzysk, powiedzmy, że byli
to po prostu względnie wysportowani mężczyźni, których osiągnięcia dziś nie wystarczyły-
by na udział w sportowym festynie.
Progresja wyników brała się głównie z lepszej organizacji kolejnych zawodów (choć była
ona bardzo słaba) i stopniowego rozpowszechniania się sportu w europie i USA.
Przełomem pod względem sportowym i organizacyjnym stały się igrzyska w Sztokholmie
(1912 r.).
10