Page 2 - demo ksiazki
P. 2

CO TO JEST CHARAKTERYSTYKA?



           Na tę dłuższą formę wypowiedzi pisemnej składa się przedstawienie – opisa-
           nie – zarówno cech zewnętrznych (wyglądu, sposobu poruszania się, mówie-
           nia, ubierania się, jej usposobienia, charakteru, umysłowości, uczuciowości), jak
           i wewnętrznych postaci, środowiska lub samego siebie, porównywanie cech
           dwóch bohaterów, a także umiejętność interpretowania zachowań i reakcji da-
           nej osoby oraz wyciąganie na jej temat wniosków i ocenianie jej postawy.
           Zanim zaczniemy pisać charakterystykę, powinniśmy zebrać jak najwięcej infor-
           macji o bohaterze. Jeżeli jest to bohater literacki, czytamy dokładnie książkę i:
                ■ wynotowujemy opinie innych bohaterów o naszej postaci,
                ■ zaznaczamy komentarze narratora temat bohatera,
                ■ śledzimy  zachowanie  postaci  i  wyciągamy  wnioski  dotyczące  cech
               usposobienia, charakteru itd.,
                ■ przyglądamy się fragmentom, zawierającym bezpośrednie opisy charak-
               teryzowanej przez nas osoby.


                              I. TYPY CHARAKTERYSTYK

                    ROdzAJE CHARAKTERYSTYKI zE względu nA ObIEKT

            1. Charakterystyka indywidualna
                 ■ charakterystyka postaci rzeczywistej – dotyczy jakiejś osoby, którą znasz:
                przyjaciela, znajomego, kolegi z klasy albo kogoś, o kim masz sporo informacji
                lub znanej osoby żyjącej współcześnie, np. gwiazdy filmu, piosenkarza,
                 ■ charakterystyka bohatera literackiego – dotyczy postaci fikcyjnej; szcze-
                gólnie  nadają  się  do  tego  rodzaju  charakterystyki  główni  bohaterowie
                utworów, np. Ania z Zielonego Wzgórza, Jacek Soplica, Józef Skawiński lub
                dotyczy bohatera fantastycznego, np. czarodzieja z baśni, rusałki, wodni-
                ka albo bohatera historycznego, którego autor umieścił w swym utworze,
                 ■ autocharakterystyka – przedmiotem opisu jesteś ty sam; ma na celu
                analizowanie i ocenianie samego siebie.

            2. Charakterystyka porównawcza
                 ■ najczęściej zestawiasz ze sobą dwa skrajnie kontrastujące charaktery,
                aby wydobyć ich podobieństwa i różnice, np. Cześnika Raptusiewicza
                i Rejenta Milczka, Alinę i Balladynę, Pawła i Gawła,
                 ■ możesz też porównywać postaci rzeczywiste, np. dwójkę twoich
                przyjaciół,
                 ■ możesz porównywać ze sobą dwie grupy osób, np. uczniów
                klerykowskiego gimnazjum z uczniami twojej szkoły.


                                                                                        5
   1   2   3   4   5   6   7