Page 10 - demo ksiazki

w swoim fachu – wyrabiał wozy. Zbliżały się postrzyżyny

najstarszego syna Piasta, który właśnie skończył siedem
lat. Była to niezwykła uroczystość, w czasie której chłopiec

przechodził spod opieki matki pod opiekę ojca. Symbolicz-

nie obcinano mu wtedy długie włosy i nadawano imię. Kie-
dy rozpoczęła się uczta, wydana przez Piasta z okazji po-

strzyżyn syna, niespodziewanie pojawiło się na niej dwóch

nieznajomych wędrowców. Ubrani byli w płócienne szaty,

które pokrywał kurz, a oni samo wyglądali na bardzo zmę-

czonych.
– Witajcie, dobrzy ludzie – odezwał się jeden z nich. –

Wędrujemy już długo, a jeszcze daleka droga przed nami.

Pozwólcie nam odpocząć i się posilić. Prosiliśmy o pomoc

księcia, ale kazał nas wygnać poza bramy miasta. – Bądź-
cie moimi gośćmi – rzekł Piast, zapraszając ich do sto-

łu. – Ucztujcie do woli, gdyż świętujemy postrzyżyny mo-

jego najstarszego syna. Kiedy wszyscy już zaspokoili głód

i pragnienie, Rzepicha wprowadziła syna do izby. Chłopiec
ukląkł przed ojcem, który sięgnął po nożyce. Wziął w dłoń

kosmyk włosów swego pierworodnego i obciął go, a potem

zwrócił się do wędrowców: – Proszę, zróbcie to, co ja i na-

dajcie memu synowi imię, które będzie nosił.

Nieznajomi obcięli chłopcu włosy, po czym ten, który do
tej pory milczał, odezwał się do chłopca: – Od dnia dzisiej-

szego nazywać się będziesz Ziemowit, a imię to niech przy-

~~ 10 ~~