Page 8 - dlaczego_lisy_sa_rude

A to ciekawe!

✿ Niedźwiedź to zwierzę łatwo poddające się tresurze.
Jednak nawet gdy jest oswojony, może być bardzo

niebezpieczny.

Dlaczego . . .

 Zimowy sen to stan odrętwienia organizmu objawiają-
cy się okresowym spowolnieniem procesów życiowych.

 Stan taki ma miejsce u niektórych zwierząt stałociep-
lnych i pozwala im przetrwać trudne warunki zimy. Sen

zimowy może być stanem ciągłym lub przerywanym
i zwykle trwa od kilku tygodni do siedmiu miesięcy!

 Stan zimowego snu jest poprzedzony okresem zwięk-

szonej aktywności pokarmowej i gromadzeniem tkanki tłuszczowej w organizmie
„zasypiającego” lub zapasów pokarmu w gnieździe.

 Podczas zimowego snu temperatura ciała zwierzęcia znacznie spada. Maleje także
szybkość przemiany materii. Serce bije ze znacznie mniejszą częstotliwością, spo-

wolniona jest także częstotliwość oddychania, czyli ilość oddechów na minutę.

 W trakcie zimowego snu zwierzę nie pobiera żadnego pokarmu, a jedynie zużywa
zapasy tłuszczu nagromadzone wcześniej we… własnym ciele!

 Ważną rolę u ssaków zapadających w sen zimowy spełnia tkanka tłuszczowa

brunatna, zwana inaczej gruczołem snu zimowego. Tkanka ta odkładana jest
w dużych ilościach podczas jesieni – poprzedzającej zapadnięcie w zimowy sen.
Jej charakterystyczną cechą jest to, że bardzo szybko się spala, wydzielając dużą

ilość ciepła. A ma to szczególne znaczenie podczas fazy wybudzania ze snu.

 Od właściwego snu zimowego odróżnia się zasypianie na zimę, zwane inaczej zi-
mowym spoczynkiem. I właśnie ten stan ma miejsce u niedźwiedzi, a także innych

zwierząt, takich jak borsuk czy wiewiórka. Podczas zimowego spoczynku czyn-
ności życiowe tych zwierząt ulegają niewielkiemu osłabieniu.

 Gdy podsumujemy to, co wiemy już na temat zimowego snu, zauważymy, że tak na-
10 prawdę ten proces nie dotyczy niedźwiedzi. One jedynie ulegają zimowemu spoczynkowi!