Page 3 - demo ksiazki
P. 3

wyrazy, a oczom pokazuje nigdy, we śnie nawet, nie widziane istoty; jeżeli in-
     stynkt poetyczny był lepszym od rozsądku, który nieraz tę lub ową rzecz po-
     tępił: to Balladyna wbrew rozwadze i historii zostanie królową polską – a pio-
     run, który spadł na jej chwilowe panowanie, błyśnie i roztworzy mgłę dzie-
     jów przeszłości.
        Uśmiechnij się teraz, Irydionie, bo oto naśladując francuskich poetów: po-
     wiem ci, że Balladyna jest tylko epizodem wielkiego poematu w rodzaju Ario-
     sta, który ma się uwiązać z sześciu tragedii, czyli kronik dramatycznych. Cie-
     nił już różne ludzi niebyłych wyszły ze mgły przedstworzenia  i otaczają mnie
                                                          7
     ciżbą gwarzącą: potrzeba tylko, aby się zebrały w oddzielne tłumy, ażeby czyny
     ich ułożyły się w postacie piramidalne wypadków, a jedną po drugiej garstkę na
     świat wypychać będę; i sprawdzą się może sny mego dzieciństwa. Bo ileż to razy
     patrząc na stary zamek , koronujący ruinami górę mego rodzinnego miastecz-
                         8
     ka, marzyłem, że kiedyś w ten wieniec wyszczerbionych murów nasypię widm,
     duchów, rycerzy; że odbuduję upadłe sale i oświecę je przez okna ogniem pio-
     runowych nocy, a sklepieniom każę powtarzać dawne Sofoklesowskie „nieste-
     ty! ” A za to imię moje słyszane będzie w szumie płynącego pod górą potoku,
        9
     a jakaś niby tęcza z myśli moich unosić się będzie nad ruinami zamku. – O! nie
     mów mi, że z dzwonków polnych większa ozdoba ruinom niż z tego wieńca my-
     śli, w który je ubierze poeta: – bo choć róże rosnące na ruinach pałacu Nerona
     rozwidniały nam pięknie te gruzy: to jednak jaśniej mi je oświecił ów duch Iry-
     diona, któregoś ty pod krzyżem w Kolosseum położył i nakrył złotymi skrzydła-
     mi anioła.
        Tak więc, kiedy ty dawne posągowe Rzymian postacie napełniasz wulkanicz-
     ną duszą wieku naszego; ja z Polski dawnej tworzę fantastyczną legendę, z ciszy
     wiekowej wydobywam chóry prorockie – i na spotkanie twojej czarnej, pioru-
     nowej, dantejskiej  chmury prowadzę lekkie, tęczowe i ariostyczne obłoki, pew-
                     10
     ny, że spotkanie się nasze w wyższej krainie nie będzie walką, ale tylko grą kolo-
     rów i cieni, z tym smutnym dla mnie końcem, że twoja chmura, większym wi-
     chrem gnana i pełniejsza piorunowego ognia, moje wietrzne i różnobarwne ob-

       7  mgła przedstworzenia – nawiązanie do filozofii Platona, do jednej z jej głównych myśli: du-
       sza ludzka istnieje już przed urodzeniem człowieka i jej zespolenia z ciałem
       8  stary zamek – mowa tu o zamku w Krzemieńcu
       9  Sofoklesowskie „niestety” – słowo pojawiające się nader często w tragediach Sofoklesa; ozna-
        cza daremność poczynań i beznadzieję człowieka, którego los został już dawno zaplanowa-
        ny przez bogów
     10  dantejska – nawiązanie do Dantego Alighieri (1265-1321), włoskiego poety, autora Boskiej
        Komedii
                                        4                                                                               5
   1   2   3   4   5   6   7   8