Page 16 - demo ksiazki

16 RUNY Kamienie runiczne umieszczano wzdłuż
najbardziej uczęszczanych dróg, by przy-
pomnieć podróżnym, dzięki czyjej hoj-
ności mogą się nimi przemieszczać.
Wikingowie piszą za pomocą alfabetu,

zwanego runami. Nieznane jest jego
pochodzenie, ale wiemy, że był wykorzy-
stywany na znacznym obszarze – w całej

Skandynawii oraz na wyspach, zamiesz-
kiwanych przez Anglosasów. Współcześ-

nie nie znamy dokładnego znaczenia run
i często uznaje się je za symbole magicz-
ne. Rzadko spisywano za ich pomocą

długie teksty, najczęściej alfabet runiczny
służył do notowania krótkich form –

dziejów bohaterów lub wzmianek o naj-
dzielniejszych wojownikach.

Dawny alfabet runiczny składał się z 24 liter, które zapisywano wyłącznie za po-
mocą pionowych lub ukośnych linii, tak żeby z łatwością można było wyryć je
w drewnie lub skale. Nasz przyjaciel Eryk używa bardziej współczesnej wersji

run, złożonej tylko z 16 liter, przypisanych różnym dźwiękom. Słowa można jed-
nak zapisywać na różne sposoby, co znacznie utrudnia interpretację tekstów.