Page 10 - Stolice regionów Wrocław

Sala Wielka wyróżnia się gotyckim wystro- Jaś i Małgosia warzystwa Miłośników Wrocławia. Niższy
jem, w Sali Książęcej eksponowane są wyro- To dwie średniowieczne kamieniczki ulo- „Jaś” w 1995 r. został na 20 lat wydzierża-
by ze srebra, w Izbie Seniora Rady można kowane przy północno-zachodnim narożni- wiony znanemu artyście i profesorowi ASP
oglądać zbiorowy portret rajców i ławników ku wrocławskiego rynku. Łączy je arkada, Eugeniuszowi Getowi-Stankiewiczowi, któ-
z 1668 r., a w Sali Mieszczańskiej ulokowano będąca pozostałością dawnej bramy pro- ry urządził tam warsztat miedziorytu, dzię-
Galerię Sławnych Wrocławian, którą otwarto wadzącej na przykościelny cmentarz, który ki czemu kamienica zyskała drugą nazwę
w 1997 r. Są to marmurowe popiersia ludzi, został zlikwidowany na początku XVIII w. „dom miedziorytnika”.
którzy zasłużyli się dla Wrocławia. W Galerii Na kartuszu zachował się napis: „Mors Ia- Za kamienicami stoi pomnik poświęco-
znajdują się m.in. popiersia Gerharta Haupt- nua Vitae” – „Śmierć bramą życia”. Kiedyś ny pastorowi Dietrichowi Bonhoefferowi,
manna, Ferdinanda Lassalle'a, Edyty Stein, podobnych domów było więcej i zamieszki- antyfaszyście, który został zamordowa-
Jadwigi Śląskiej, Henryka I Brodatego oraz wali je altaryści, czyli księża – opiekunowie ny w obozie koncentracyjnym.
Wandy Rutkiewicz. Inicjatorem powstania ołtarzy. Do dzisiaj przetrwały tylko te dwa.
Galerii był Maciej Łagiewski, dyrektor Muze- Nazwę „Jaś” i „Małgosia” nadali im po- Plac solny
um Miejskiego. wojenni osadnicy, którym przypominały Plac Solny, jako rynek pomocniczy we
dwójkę dzieci trzymających się za ręce. Wrocławiu, wytyczono w 1242 r. Określany
Wyższa „Małgosia” jest od lat siedzibą To- był też niekiedy jako Polnischer Markt (Targ
Polski), ponieważ handlowano na nim towa-
rami przywożonymi z Małopolski, m.in. solą
 Widok na kamieniczki od strony rynku, po lewej stronie – „Jaś”, po prawej – „Małgosia”
z Wieliczki. Gdy w 1827 r. ustawiono na nim
pomnik feldmarszałka Blüchera, zyskał na-
zwę Blücherplatz. Po 1945 r. przywrócono
mu historyczną nazwę.
Spośród historycznej zabudowy placu
Solnego wyróżniają się dwie budowle mo-
dernistyczne. Jedną z nich jest wieżowiec
z lat 30. XX w., w którym obecnie mieści się
bank Santander i działa jedyna we Wrocławiu
winda paternoster, jeżdżąca między piętrami
bez zatrzymywania się. Drugą jest dawna ap-
teka Pod Murzynem, przebudowana w stylu
modernistycznym w 1928 r. Obecnie swoją
siedzibę ma tutaj wrocławski oddział „Gazety
Wyborczej”.
Uwagę przyciąga też klasycystyczny gmach
Starej Giełdy z 1822-1824 r., który swoim wy-
glądem nawiązuje do nieistniejącego już pa-
łacu Hatzfeldtów. Ciekawa jest też barokowa
kamienica Oppenheimów mieszcząca „Dom
dla Kultury OP ENHEIM”.
Na placu Solnym tradycyjnie odbywa się
targ kwiatowy. Natomiast pod jego powierzch-
nią mieści się duży schron mogący pomieścić,
w razie zagrożenia, nawet 300 osób. Obecnie
w schronie działa galeria Movie Gate.
Pod koniec XX w. na placu ustawiono
zaprojektowany przez Adama Wyspiańskie-
go obelisk zwany „Małą Iglicą”. Wizualnie
przypomina on płomyk ognia. Ma on sym-
bolizować wydarzenia, jakie miały miejsce
na placu Solnym w XV w. Mieszczanie, pod
wpływem kazań franciszkanina Jana Kapi-

10 • Pierwsze kroki