Page 4 - demo ksiazki
P. 4

W kryptach



             narodowych wieszczów





              Krypta Wieszczów Narodowych w katedrze na Wawelu kryje w sobie prochy naj-
            sławniejszych polskich poetów i pisarzy epoki romantyzmu – nurtu głoszącego
            potrzebę wolności i niepodległości, a także przewagę uczucia nad rozumem oraz
            wiary i intuicji nad nauką i doświadczeniem. Groby sławnych Polaków znajdują
            się też w Krypcie Zasłużonych na krakowskiej Skałce oraz w Panteonie Wielkich
            Polaków, w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie.


                                                       JULIUSZ SŁOWACKI (1809-1849)
                                                Jeden z najsławniejszych wieszczów narodowych, poetów epo-
                                              ki romantyzmu, mistrz słowa o niezwykle bogatej wyobraźni.
                                              Podobnie jak Mickiewicz, był emigrantem, wygnańcem z ojczyste-
                                              go kraju i bardzo dużo podróżował: był m.in. w Szwajcarii, Egip-
                                              cie, Grecji, Palestynie i Syrii. Pisał piękne wiersze, m.in. hymn
                                              Smutno mi, Boże, powieści poetyckie i poematy, utwory drama-
                                              tyczne, m.in. Balladynę, Kordiana. Prochy poety, pochowanego
                                              na paryskim cmentarzu Montmartre, w 1927 r. zostały przewiezio-
                                              ne do Polski i spoczęły na Wawelu w marmurowym, czarnym sar-
                                              kofagu. Za nim, w krypcie, znajduje się ziemia z grobu jego matki,
                                              Salomei, pochowanej w Krzemieńcu.





                ADAM MICKIEWICZ
                     (1798-1855)
           Jeden z trzech – obok Słowackiego
          i Krasińskiego – największych polskich
          poetów romantyzmu. Jest autorem tomi-
          ku Ballady i romanse, którym zapocząt-
          kował zupełnie nowy kierunek w litera-
          turze. Przebywając na zesłaniu w Rosji,
          a potem na emigracji, pisał ballady prze-
          pełnione ludowością, sonety, dramaty
          romantyczne oraz naszą wielką epope-
          ję narodową Pan Tadeusz. W 1855 r. wy-
          jechał do Konstantynopola, aby tam głosić
          idee niepodległościowe, stworzyć oddzia-
          ły polskie i walczyć z carską Rosją. Został
          pochowany w Stambule, ale w 1890 r. ciało
          poety wróciło do kraju i spoczęło w Kryp-
          cie Wieszczów Narodowych w podzie-
          miach katedry na Wawelu.

                        Adam Mickiewicz z Sadykiem Paszą
                         w Turcji, J. Kossak, 1890 r.


      14
   1   2   3   4   5   6   7   8