Page 9 - demo ksiazki
P. 9
amen
a
alleluja (hebr. hallelū-Jāh – chwalcie Jahwe) – rel. ra- b
dosne wezwanie wiernych do złożenia hołdu Bogu. Al-
leluja! Pan zmartwychwstał! c
alpinista (fr. alpiniste, od Alpes – Alpy) – sport. czło- d
wiek uprawiający wspinaczkę wysokogórską (alpi-
nizm). Dwaj alpiniści spędzili noc na skale. e
alt (wł. alto – wysoki) – muz. niski głos kobiecy f
lub chłopięcy; osoba śpiewająca takim głosem.
Tę arię śpiewano altem. g
amator (łac. amator – kochanek) – 1. osoba ro- h
biąca coś z zamiłowania; 2. ktoś zajmujący się
czymś niezawodowo, traktujący to jako hobby; i
3. sport. ktoś uprawiający sport bez czerpania
korzyści materialnych. Marek jest pszczelarzem j
amatorem. k
ambasador (fr. ambassadeur) – 1. przedstawi- l
ciel dyplomatyczny reprezentujący państwo na
zewnątrz; 2. przen. obrońca czyjejś sprawy. Wczo- ł
raj odbyło się spotkanie z ambasadorem Francji.
m
ambicja (łac. ambitio – ubieganie się o urząd) – 1. dą-
żenie do wybicia się, osiągnięcia czegoś, stawianie so- n
bie wysokich celów; 2. zarozumialstwo, pycha. Rodzice
uważają, że ich córka nie ma ambicji. o
ambona (wł. ambone, z gr. ámbōn – wypukłość) – p
1. kazalnica w kościele, podwyższenie przeznaczone do
wygłaszania kazań i czytań podczas mszy św.; 2. łow. r
platforma na drzewie w lesie służąca myśliwym do ob- s
serwowania zwierząt. Ksiądz przemawia do wiernych
z ambony. t
amen (hebr. āmen) – 1. słowo kończące modlitwę; u
2. pot. koniec czegoś. Na zakończenie modlitwy wypo-
wiadamy słowo „amen”. w
z
alpinista
8 9 89