Page 15 - DEMO KSIAZKI
P. 15
Upadek republiki
edle legendy
państwo italskie
zostało
stworzone przez
Eneasza
i uciekinierów
Wz Troi, a Rzym –
przez Romulusa i Remusa (753
p.n.e.). W rzeczywistości miasto
założyli Etruskowie, którzy
władali Półwyspem Apenińskim
do VI wieku p.n.e. Z czasem
ich dominacja zaczęła słabnąć,
a około 509 roku w Rzymie
obalono monarchię, po czym
ustanowiono republikę. Władza
należała do ludu oraz jego
reprezentantów: senatu
i urzędników, wśród których
najważniejsi byli: konsulowie
(dowódcy armii), pretorzy
(nadzorujący sądy), trybuni
(reprezentujący lud) oraz
kwestorzy (urzędnicy
podatkowi). Rzymskie
społeczeństwo składało się
z warstwy uprzywilejowanej
(patrycjuszów), warstwy niższej
(plebejuszów) oraz ekwitów
(zajmujących się handlem).
Ważną rolę odgrywała armia,
która zapewniała Rzymowi
ekspansję terytorialną. Na
skutek podbojów militarnych
do Rzymu zaczęli napływać
mieszkańcy podbitych
terytoriów, którzy mieli status
niewolników. Zmierzch republiki
nastąpił w czasie panowania
Oktawiana (63 p.n.e.–14 n.e.),
któremu w 27 roku p.n.e. senat
nadał przydomek „August”.
Wilczyca kapitolińska, 480–470 p.n.e. lub wczesne średniowiecze (Muzea Kapitolińskie, Rzym, Włochy)
Upadek republiki • a.Ch.n. ok. 27 15