Page 8 - nazywam_sie_jerzyk2

WYŚCiGi DŻDŻOWNiC truda

Ger

Oprócz tego, że lubię patrzeć i słuchać, jestem też głównym organizato-
rem osiedlowych wyścigów dżdżownic. Moja dżdżownica Gertruda pod-

czas ostatnich wyścigów zakopała się w ziemi. Czekałem na nią kilka go-

dzin. Od kucania zdrętwiały mi nogi. Nie wyszła... Pewnie pomyliła wyjścia.
Gdyby ktoś spotkał przyjazną dla ludzi, łagodną, uśmiechniętą dżdżownicę,

to proszę o kontakt.
Prowadzę także ranking najszybszych wind na osiedlu.

Wiem już, że prawa widna w moim bloku jest wolniejsza od lewej o trzy

sekundy. Niedługo przejadę się windą w bloku Dominika i zmierzę jej czas.
Najbardziej lubię obserwować okolicę z ukrycia. Na przykład jesienią

spod góry liści lub o każdej porze roku zza maski Spidermana. Kiedyś do-

kleiłem do mojego przeciwdeszczowego płaszcza mnóstwo pa-
tyków. Witek dał mi do mocowania tych patyków klej na go-

rąco, bo nie mógł patrzeć, jak marnuję gumy do żucia.

Płaszcz zamienił się w grzbiet jeża pełen patykowych kol-
ców! W parku pod domem leżała góra liści. Zakopałem

się w niej. Obserwowałem świat z ukrycia. Nikt

mnie nie widział. Nikt, oprócz wrony, która wy-
lądowała na górze liści, czyli na mojej głowie,

i czyściła sobie dziób. Potem zeszła niżej i jej

oko spotkało się moim okiem. Wrona zro-
biła głupią minę ze zdziwienia i odfrunęła.

Chyba nie lubi jeży w liściach.

-8- -9-