Page 10 - nazywam_sie_jerzyk2

mój ierw zy bizne s
p
s

Postanowiłem otworzyć swój własny biznes. Wujek Remik mówi, że

dzieci nie mogą pracować. Wymyśliłem więc biznes, w którym pracują do-
rośli. Wujek Remik też. On ma wszystko najnowsze – komputer, telefon,

gry. I najnowszą hulajnogę elektryczną. Prawdopodobnie także prowadzi

biznes, w którym pracują dla niego dorośli.
Razem z wujkiem Remikiem opracowaliśmy plan mojego biznesu.

„Miny na Każdą Okazję” – tak się będzie nazywał. Biznes, nie wujek Remik.

To szkoła robienia min, które można wykorzystać przy różnych okazjach.
I wcale nie są to miny – kupy zwierzęce. Tylko praw-

dziwe grymasy robione twarzą. To znaczy oczami,
ustami, nosem, czołem i tym, czym kto potrafi

ruszać na buzi.

Zrobiliśmy nawet ulotki z najważniejszymi
informacjami o firmie, z miejscami i godzinami

spotkań. Rozdałem je koleżankom i kolegom.

Pierwsze zajęcia prowadziłem na murku pod blo-
kiem. Wisi nad nim, co prawda, napis ZAKAZ GRY

W PIŁKĘ, ale miny to przecież nie piłka. Polecam!

Każde osiedle ma murek. Spotykają się przy nim lu-
dzie, których pieski wyprowadziły na spacer. Przy-

siadają też na nim babcie.

Na pierwsze zajęcia przyszło dziesięć osób.
Razem ze mną było nas jedenaścioro, tyle co

w drużynie piłkarskiej. Ale w piłkę tu grać nie

wolno. Nie wiem dlaczego, ale wiem, że nie
wolno – bo ten napis...

ulotki

-10- -11-