Page 6 - Demo_ksiazki

wiono mu mieszkanie. Później sprowadziła się tu jakaś eme-
rytka, wiecznie kłócąca się ze swoją sługą.

Ale od św. Jana, staruszkę, już bardzo zgrzybiałą i wcale
zasobną, pomimo jej kłótliwego usposobienia, wzięli na wieś

krewni, a do lokalu sprowadziły się dwie panie z małą, może

ośmioletnią dziewczynką.

Kobiety utrzymywały się z pracy. Jedna szyła, druga wy-

rabiała pończochy i ka aniki na maszynie. Młodszą z nich
i przystojniejszą dziewczynka nazywała mamą, a starszej mó-

wiła: pani.

I u mecenasa, i u nowych lokatorów okna przez cały

dzień były otwarte. Kiedy więc pan Tomasz usiadł na swoim

fotelu, doskonale mógł widzieć, co się dzieje u jego sąsiadek.

Były tam sprzęty ubogie. Na stołach i krzesłach, na ka-

napie i na komodzie leżały tkaniny przeznaczone do szycia
i kłębki bawełny na pończochy.

Z rana kobiety same zamiatały mieszkanie, a około po-

łudnia najemnica przynosiła im niezbyt obfity obiad. Zresz-

tą każda z nich prawie nie odstępowała od swojej turkoczą-

cej maszyny.

Dziewczynka zwykle siedziała przy oknie. Było to dziecko

z ciemnymi włosami i ładną twarzyczką, ale blade i jakieś nie-
ruchawe. Czasami dziewczynka za pomocą dwu drutów wią-

zała pasek z bawełnianych nici. Niekiedy bawiła się lalką, którą