Page 7 - Demo_ksiazki

pory zaczęły się kłębić w jej głowie. – F... Prze-

cież tak się podpisuje tata – ta myśl zaskoczy-

ła ją samą. Odwróciła się z zamiarem dogonie-

nia ręki z telefonem, ale ręka i typ, którego była

częścią, zapadli się pod ziemię. Pod asfalt. –

Piątek o 16.00. Niby gdzie? Co ja sobie tym gło-

wę zawracam? To jakiś głupi żart. Ale ten F?

Tata? – liczba myśli w głowie Martyny osiągnęła

punkt krytyczny i eksplodowała.

Pozostawiając osłupiałą ze zdziwienia Mela-

chę, wybiegła z przejścia podziemnego prosto

do autobusu 507, który właśnie podjechał na

przystanek. Podkręciła muzykę, by nie słyszeć

wybuchających myśli, wtedy przyszła wiado-

mość: „Pinezka”. Mapa pokazywała okolicę Uni-

wersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina.

Poczuła, że robi się jej słabo. Objęła ramiona-

mi kasownik i zamknęła oczy. Uniwerek... Wła-

śnie tu widziała tatę po raz ostatni. Co się z nim

9