Page 8 - demo ksiazki

10

STARSZA SIOSTRA:
Niech mi poda pierścień złoty!
MACOCHA:

Rusz się wreszcie do roboty, bo spóźnimy się przez ciebie!
(ciężko wzdycha)
Jakiż leń z niej! Jak się grzebie!
(Kopciuszek żwawo uwija się między trzema rozhisteryzowanymi damami,
ledwie mogąc złapać oddech z pośpiechu i wysiłku)

Scena IV
Kuchnia; podczas gdy macocha i dwie siostry bawią się w królewskim pałacu, Kopciu-
szek ze smutną, zrezygnowaną miną zajmuje się zleconą przez gospodynię kuchenną
pracą – gotuje, zmywa naczynia itp.; nagle, w kuchni, pojawia się wróżka – w powiew-
nych szatach, z czarodziejską różdżką w dłoni.
KOPCIUSZEK (ze zdziwieniem, ale i radością):
To ty jesteś, chrzestna matko? Ja widuję cię tak rzadko,
Że zapomnieć twojej twarzy może kiedyś mi się zdarzy.

WRÓŻKA:
Byłoby to dla mnie szczęście, gdybym mogła być tu częściej,
Lecz wizyty moje trochę denerwują twą macochę,
Więc się z nimi ograniczam.
(uśmiecha się domyślnie)
Dziś jest bal u królewicza,
A macocha nie pozwala, byś bawiła się na balach?

KOPCIUSZEK (potakuje ruchem głowy):
Tak, istotnie, zgadła wróżka. Bale nie są dla Kopciuszka.
Jak bym miała iść na bale? Ładnych strojów nie mam wcale,
Tylko chodzę w tych łachmanach. Moje siostry i ich mama
Robią ze mnie niewolnika. Czas na pracy mi umyka,
Nie mam kiedy dbać o swoje dłonie, włosy albo stroje.
Nic już na to nie poradzę, że na twarzy wciąż mam sadzę,
Że mam włosy potargane, że okrywam się łachmanem…
(rozpaczliwie załamuje dłonie, zniszczone od ciężkiej pracy)

WRÓŻKA (nie przestaje uśmiechać się):
Zaraz znajdę radę na to.
(podnosi do góry czarodziejską różdżkę i nagle łachmany Kopciuszka zmieniają