Page 4 - demo ksiazki
P. 4
Cechą wspólną tej grupy kotów jest okrywa włosowa, na którą składa się podszerstek, będący krót-
kim puszystym włosem tuż przy skórze, oraz znacznie dłuższy i jedwabisty włos okrywowy. Podobnie
jak u ras długowłosych, sierść tych kotów wymaga częstego szczotkowania i rozczesywania, aby unik-
nąć tworzenia się kołtunów.
KOT BIRMAŃSKI
Kota birmańskiego najłatwiej poznać po białych „ręka-
wiczkach” i „skarpetkach” na ciemniejszych łapkach – cechy
tej nie ma żadna inna rasa. Protoplastami tej rasy były per-
sy i syjamczyki, o czym świadczą ciemnoniebieskie oczy,
oznaki na ciele i długa sierść. Kot birmański, zwany trady-
cyjnie „świętym”, sprawdza się za-
równo w mieście, jak i na wsi. Jest
towarzyski, opanowany i dobrze
współżyje ze zwierzętami gospo-
darskimi. Doskonale radzi sobie na
podwórku. Nie trzeba go czesać,
wystarcza wyszczotkowanie.
TURECKI VAN (KOT TURECKI, KOT VAN)
Niesamowite wrażenie wywołu-
je kontrast różnobarwnych oczu,
rudego ogona, kasztanoworudych
rysunków na głowie i bieli reszty
ciała. Ten kociak ma świetny ape-
tyt, jest silny, ciężki i pracowity. Lubi
przestrzeń i harcowanie na śniegu! Wy-
chowany w ostrym tureckim klimacie, został obdarzony
przez naturę dużym temperamentem. Lubi się bawić i –
co jest niesłychane w świecie kotów – uwielbia wodę. Nie
są mu straszne ani mycie, ani kąpiele, ani pływanie. Puść
wodę z kranu, a twój turecki van będzie się patrzył w stru-
mień wody jak zaczarowany. Sam rozumiesz, że posiada-
nie tego kota i jednocześnie rybek w akwarium nie jest
dobrym pomysłem…
34