Page 8 - demo ksiazki

„Nie, co za ohyda! Lepiej podaruj mi jakąś piękną

plecioną bransoletkę!”. Popatrzył na nią i odparł:

„No nie wiem, muszę się zastanowić”.

„Matita, pospiesz się! Ubierz się! Nie ociągaj się!”
„Dobra, przecież się spieszę”.

Roksana biegła do szkoły, oglądając bransoletkę
połyskującą na jej nadgarstku. Krokodyle pożegnały

ją i zadowolone rozłożyły się na słońcu, by strawić

śniadanie.

„Maaatiiiitaa! Wzięłaś wszystko?”
„Tak, jestem gotowa, możemy iść”.

11