Page 8 - demo ksiazki
P. 8

DZIADY – Jest to nazwisko uroczystości obchodzonej dotąd między pospól-
          stwem w wielu powiatach Litwy, Prus i Kurlandii , na pamiątkę dziadów, czyli
                                                    3
          w ogólności zmarłych przodków. Uroczystość ta początkiem swoim zasięga cza-
          sów pogańskich i zwała się niegdyś ucztą kozła, na której przewodniczył Koźlarz,
          Huslar, Guślarz, razem kapłan i poeta (gęślarz).
            W  teraźniejszych  czasach,  ponieważ  światłe  duchowieństwo
          i właściciele usiłowali wykorzenić zwyczaj połączony z zabobon-
                                                                  Obrzęd dziadów,
          nymi praktykami i zbytkiem częstokroć nagannym, pospólstwo  który opisuje
          więc święci Dziady tajemnie w kaplicach lub w pustych domach   w swoim utwo-
                                                                  rze Mickiewicz,
          niedaleko cmentarza. Zastawia się tam pospolicie uczta z rozma-  sięga swymi ko-
          itego jadła, trunków, owoców i wywołują się dusze nieboszczy-  rzeniami odle-
                                                                  głych czasów po-
          ków. Godna uwagi, iż zwyczaj częstowania zmarłych zdaje się być   gańskich, ale
                                                                  jeszcze w czasach
          wspólny wszystkim ludom pogańskim, w dawnej Grecji za cza-  współczesnych
                          4                                       poecie święto to
          sów homerycznych , w Skandynawii, na Wschodzie i dotąd po  nadal obchodzo-
          wyspach Nowego Świata . Dziady nasze mają to szczególnie, iż   no w wielu po-
                               5
          obrzędy pogańskie pomieszane są z wyobrażeniami religii chrze-  wiatach Litwy.
                                                                  Obchodzono je
          ścijańskiej, zwłaszcza iż dzień zaduszny przypada około czasu tej   po kryjomu, bo-
                                                                  wiem zwyczaje
          uroczystości. Pospólstwo rozumie, iż potrawami, napojem i śpie-  te były już wów-
          wami przynosi ulgę duszom czyscowym.                    czas surowo ka-
                                                                  rane przez Ko-
            Cel tak pobożny święta, miejsca samotne, czas nocny, obrzędy   ściół.
          fantastyczne, przemawiały niegdyś silnie do mojej imaginacji; słuchałem bajek,
          powieści i pieśni o nieboszczykach powracających z prośbami lub przestrogami;
          a we wszystkich zmyśleniach poczwarnych można było dostrzec pewne dążenie
          moralne i pewne nauki, gminnym sposobem zmysłowie przedstawiane.
            Poema niniejsze przedstawi obrazy w podobnym duchu, śpiewy zaś obrzę-
          dowe, gusła i inkantacje  są po większej części wiernie, a niekiedy dosłownie
                              6
          z gminnej poezji wzięte.












          3  Kurlandia – dawna nazwa terenu należącego do obecnej Łotwy
          4  czasy homeryczne – tu: czasy starożytnej Grecji
          5  Nowy Świat – Ameryka
          6  inkantacje – zaklinanie duchów

 10                                     11
   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13