Page 4 - demo ksiazki
P. 4

Greccy filozofowie
              1. Sokrates (469-399 p.n.e.)          3. Arystoteles (384-322 p.n.e.)
              •  należy wielbić cnoty, które mają większą war-  •  w skład filozofii wchodzą metafizyka, logika,
                tość niż zdrowie, bogactwo i sława;   retoryka, estetyka i poetyka;
              •  ten, który ćwiczy się w mądrości, rozwija się   •  istnieje tylko świat realny, w którym są ma-
                moralnie, dąży do prawdy (poznania) i dobra;  teria i forma;
              •  zło ma źródło w niewiedzy i ludzkiej głupocie;  •  materia się zmienia, natomiast forma stano-
              •  Bo z nas dwóch żaden zdaje się nie wie o tym,   wi element wspólny dla jakiejś klasy, grupy;
                co piękne i dobre, ale jemu się zdaje, że coś wie,   •  klasyczna definicja prawdy: prawda jest
                choć nic nie wie, a ja, jak nic nie wiem, tak mi się   zgodnością sądu z rzeczywistością, taką,
                nawet i nie wydaje. Więc (...) jak czego nie wiem,   którą można poznać – zobaczyć, zmierzyć;
                to  i  nie  myślę,  że  wiem .  Stąd  powiedzenie:   •  ludzie powinni dążyć do eudajmonii (szczę-
                                  1
                Wiem, że nic nie wiem, z którego bierze począ-  ście, doskonałość), przez rozumne życie i po-
                tek metoda wspólnego dochodzenia do prawdy.   stępowanie
              2. Platon (427-347 p.n.e.)            •  zasada złotego środka, czyli umiejętności do-
              •  idealizm obiektywny: rzeczywistość ma cha-  konywania mądrych wyborów.
                rakter dwojaki – istnieją rzeczy, które poznaje-  4. Diogenes (413-323 p.n.e.)
                my zmysłami, rzeczy realne, ale taki świat jest   •  trzeba nauczyć się życia zgodnego z naturą;
                jedynie odbiciem, „cieniem” świata idealnego;  •  nie należy gromadzić bogactw, najlepiej jest
              •  świat rzeczy materialnych jest niedoskonały   nie mieć nic, bo wtedy człowiek nie lęka się
                i podlega przemijaniu, naprawdę istnieją tyl-  straty.
                ko idee, np. Dobra, Prawdy i Piękna;
              •  rzeczywistość duchowa, czyli idealna, jest ce-
                lem człowieka.
























              Rafael Santi, Szkoła ateńska, 1509-1511
              1  Przewodnik dla licealistów. Most. Starożytność, J. Szeja (red.), Wydawnictwo STENTOR, Warszawa 2003, s. 38.

      6                                                 Kompendium licealisty. Język polski
   1   2   3   4   5   6   7   8   9