Page 5 - demo ksiazki

Następnie przyszła kolej, żeby Camilla opowiedzia-

ła o sobie. Dziewczyna była entuzjastką gry na perku-

sji, zawsze chciała mieć ten instrument, ale musiała się
zadowolić bongosami i innymi bębenkami. Z tego po-

wodu nie czuła się pewnie i sądziła, że nie zasługu-

je na zaufanie pozostałych dziewczyn z zespołu, a poza

tym nie lubiła siedzieć sama za perkusją, odizolowa-
na od koleżanek, które grały w przedniej części sceny.

Frida pocieszyła przyjaciółkę, mówiąc jej, że naprawdę

świetnie gra, a kwestię ulokowania na estradzie obie-
cała omówić z pozostałymi członkiniami kapeli. I tak,

od próby do próby, nadszedł wreszcie upragniony dzień

konkursu. Szkoła zorganizowała wszystko w wielkim

stylu: rozstawiono nagłośnienie, mikrofony i mnóstwo
świateł.

Zespoły, jeden po drugim, prezentowały swój reper-

tuar, budząc entuzjazm zgromadzonej publiczności.
Kapele, które były dobrze znane uczniom, grały, nie

szczędząc energii, aby pokonać konkurencję. Kiedy

przyszła kolej na występ czterech przyjaciółek, widzo-
wie nie przyjęli przesadnie gorąco „nowicjuszek”. Wy-

dawało się, że dziewczyny nie są w stanie konkurować

z zespołami, które występowały przed nimi. Jednak
niewiele było trzeba, żeby zmienić zdanie o młodych

artystkach. Muzyka, którą zaprezentowały, porwała

widownię, a ich band został wybrany „zespołem roku”

i uhonorowany możliwością zagrania podczas finału
konkursu!

16