Page 10 - demo ksiazki

Kala tę ziemię i prędzej się szerzy;
[70] Popiel, skalany dzieci krwią niewinną,
Niegodny rządzić tłumowi rycerzy.
Niech więc się stanie, co się stać powinno,
Pod okiem Boga, na tej biednej ziemi.

PUSTElNIK
Czy ty skrzydłami anioła złotemi
Z nieba zleciałeś?

KIRKOR
Na barkach orlicy
Para tych białych skrzydeł wyrastała;
Gdy na rycerskiej są naramiennicy,
Będzież‑li rycerz mniej niż owa biała
[80] Ptaszyna ludziom użyteczny? – ma‑li
Gadom przepuszczać rycerz uskrzydlony
Orła piórami?

PUSTElNIK
O mężu ze stali!
Ty jesteś z owych, którzy walą trony.

KIRKOR

Ty wiesz, jak nasza ziemia wszeteczeństwem 9
Króla skalana. Wiesz, jak Popiel krwawy
Pastwi się coraz nowym okrucieństwem…
Zaczerwienione krwią widziałem stawy:
Król żywi karpie ciałem niewolników.
[90] Nieraz wybiera dziesiątego z szyków
I tnąc w kawały, ulubionym rybom
Na żer wyrzuca; resztę ciał wymiata
Na dworskie pola i czerwonym skibom

wszeteczeństwo – starop.: zepsucie obyczajów, upadek moralny
9
13